Τρίγωνα, Κάλαντα, Ο Υ Σ Τ!

Πάει ο παλιός ο χρόνος,

ας γιορτάσουμε παιδιά

και του χωρισμού ο πόνος,

ας κοιμάται στην καρδιά…

Ναι, καλά!

14.000 φυσικά και νομικά πρόσωπα φοροδιαφεύγουν ποσού 47 δις ευρώ. Οι εισαγγελείς εκδίδουν εντάλματα σύλληψης, οι φοροφυγάδες κάνουν δηλώσεις στα κανάλια με πλάνο στη χειροπέδα και μετά, εκείνοι πηγαίνουν στο σπίτι τους και ζουν καλά κι οι ανώνυμοι πηγαίνουν στην Εφορία και ζουν χειρότερα.

Το επίσημο ποσοστό της ανεργίας είναι 18.7%, ενώ το ανεπίσημο και κανονικό ξεπερνάει το 25%, μην πω 30%! Το είπε, ελπιδοφόρα, ο πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς: «Ένας εργαζόμενος σε κάθε σπίτι!», αλλά μάλλον δεν έπιασε η ευχή.

Οι αυτοκτονίες  αυξάνονται καθημερινά, με τέτοια ταχύτητα που έπαψαν να αποτελούν είδηση. Λιγοστεύουμε επικίνδυνα, πληθυσμιακά και ηθικά.

Γονείς αφήνουν, καθημερινά, τα παιδιά τους σε ιδρύματα κι εκκλησίες, αδυνατώντας να τα ταΐσουν. Η Ελλάδα, που φημιζόταν για την οικογενειακή συνοχή, για την αρνησικοπία του ομφάλιου λώρου και τη συγκατοίκηση στο πατρικό πολύ μετά την ενηλικίωση των παιδιών, έφτασε ν’ αποχωρίζεται τα παιδιά της σπαραχτικά.

Οι λιποθυμίες υποσιτιζόμενων παιδιών είναι καθημερινό φαινόμενο στα σχολεία, τόσο σύνηθες, που ακόμα και η Άννα των ατύπωτων βιβλίων, καθώς και η γλωσσού υφυπουργός της, το παρατήρησαν.

Οι άστεγοι συνωστίζονται στα πεζοδρόμια, ενόσω ο συνήγορος της ψευδοκυβέρνησης ξηλώνει παγκάκια, παίζοντας τρίλιζα με τον παγωμένο ύπνο τους. Τώρα που είπα «τρίλιζα», θυμήθηκα το άλλο παιγνίδι, την κρεμάλα. Να παίξουμε κρεμάλα, θα έχει πλάκα!

Κοντεύουν να εξαντληθούν από τα χαρτοπωλεία τα «πωλείται» και «ενοικιάζεται», αλλά δεν έχει πια σημασία, καθώς έχει, προ πολλού, εξανεμιστεί κάθε επιχειρηματικό κίνητρο. Όλα είναι προς διάθεσιν, αλλά διάθεση δεν υπάρχει.

Στα σούπερ μάρκετ, ψωνίζουμε τάχιστα και μελαγχολικά, αναπολώντας τις ουρές του τυράδικου, του κρεοπωλείου, των ταμείων. Ανάλαφρες επιστρέφουμε στο σπίτι, οι νοικοκυρές, με τις σακουλίτσες στο χέρι. Τέρμα οι οικογενειακοί καβγάδες για το ποιος θα μεταφέρει τις σακούλες από το αυτοκίνητο! Διότι και τις πινακίδες του αυτοκινήτου καταθέσαμε και οι σακούλες είναι μόνο τρεις. Ανακουφίστηκε κι η μέση της μαμάς!

Δεν ψωνίσαμε δώρα γιορτινά. Αγοράσαμε τα απαραίτητα, τα τυλίξαμε σε χρωματιστά χαρτιά με φιόγκους και ξεγελάσαμε το οικογενειακό πνεύμα των Χριστουγέννων. Μέχρι και τη γραβιέρα τύλιξα σε αμπαλάζ δώρου!

Μιζέρια, κατάθλιψη και φιλάνθρωπα συσσίτια, απάνθρωπα αυξανόμενα. Ο Έλληνας δεν είναι και δεν θα γίνει ούτε μίζερος, ούτε καταθλιπτικός! Μουδιασμένοι είμαστε, προσωρινά. Μόλις βγούμε στους δρόμους, όλοι μαζί, θα ξεμουδιάσουμε, μια χαρά!

Τρίγωνα, κάλαντα, μες’ στη γειτονιά, από τριαντάρηδες και εικοσπεντάρηδες άνεργους. Τα παιδάκια κλειδαμπαρωμένα, περιμένουν να περάσει η «κρίση», για να ξαναβγούν στους δρόμους να «τα πουν», χωρίς τον κίνδυνο των «κακών ληστών».

Στο μεταξύ, οι αμετανόητοι και ασυγχώρητοι παπαφαταούλες, του θώκου τους το χαβά. Ανοιχτή, ελεγχόμενη, κουρεμένη χρεοκοπία, με προβλεπόμενη ανάπτυξη σε πέντε τέρμινα, εφόσον το χρέος είναι βιώσιμο και τα δημοσιονομικά εξυγιανθούν και ασυναρτησίες επί ασυναρτησιών ακαταπαύστως αναμασώμενες από ξεδιάντροπα, χυδαία, αχόρταγα, λιγδιασμένα στόματα.

Μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, κάτω από το όριο της πείνας και της πενίας. Πενία, όμως, τέχνας εργάζεται! Τέχνας και τεχνάσματα καινοτόμα και ανατρεπτικά.

Αυξήσεις σε φόρους, δασμούς, χαράτσια, που ξεπερνούν, συχνά, το σύνολο του εισοδήματος του φοροπληρωτή. Οπότε, ο τέως φοροπληρωτής, πράττει το αυτονόητο και παύει να πληρώνει φόρους, επιλέγοντας να πληρώνει για την αξιοπρεπή διαβίωσή του σ’ ένα κράτος το οποίο κυβερνάται άνομα και απερίσκεπτα, από τους εκλεγμένους εκπροσώπους των ανακόλουθων και παραπλανητικών προεκλογικών εξαγγελιών.  

Μειώσεις στις κοινωνικές παροχές. Καταρρέει η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Περίθαλψη, ενώ αυξάνεται ο προϋπολογισμός για αγορά όπλων (και χημικών και δακρυγόνων, φυσικά) και τα μπαταρισμένα υποβρύχια καλά κρατούν και πληρωμένα με το παραπάνω τα έχουμε!

Αυξάνεται, καθημερινά ο αριθμός των αστυνομικών φρουρών πολιτικών και άλλων κοστοβόρων ανεπάγγελτων προσώπων, ενώ δρουν ανενόχλητοι οι εγκληματίες των γεωμετρικά αυξανόμενων ληστειών, συχνά αιματοβαμμένων.

Μειώνεται επικίνδυνα η ανοχή του πολίτη. Καζάνι που βράζει, η κοινωνία. Όπου να’ναι ο συμπιεσμένος ατμός θα πετάξει το καπάκι και θα κάψει τα βρωμόχερα που το πιέζουν.

Ναι, αυξάνονται και τα τιμολόγια της ΔΕΗ, προς επιβράβευσιν της άριστης παροχής τελοεισπρακτικών υπηρεσιών, δημοτικών τε και χαρατσικών.

Ξέφραγο αμπέλι, η «πατρίδα» του κυρίου Τζέφρι, η πρωθυπουργευομένη υπό ενός τραπεζίτου, αποσπασμένου από την Γκόλντμαν Σακς και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κύρους, η συγκυβερνώμενη από αλλαλουμτζήδες φαταούλες και η νεμομένη από ξέσαλες αγέλες ντόπιων και αλλοδαπών ακριβωπληρωμένων τσακαλιών, ετοιμάζεται να υποδεχθεί ένα ακόμα εθνοσωτήριο χρόνο.

Ας είναι το 2012 η χρονιά που θα γιορτάζουμε τη νέα μας απελευθέρωση από τις λανθασμένες πεποιθήσεις που μας οδήγησαν στην πτώση των αξιών και των, κάποτε, αδιαπραγμάτευτων αρχών μας. Ας είναι το 2012 η χρονιά της ανατροπής και της συνειδητοποίησης των ευθυνών, των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών μας. Το είπε, εξ’ άλλου και ο συνονόματος του Ευαγγελιστή, στα ελληνικά και στα ξένα: «Μη ρωτάτε τι μπορεί να κάνει η πατρίδα σας για σας. Αναρωτηθείτε τι μπορείτε να κάνετε εσείς για την πατρίδα σας.» Νομίζω πως, κατ’ αρχήν, μπορούμε να απαλλάξουμε την πατρίδα μας από εχθρικούς κυβερνήτες.

Ευχές Ειρήνης, Αγάπης, Ευημερίας σ’ όλη τη Γη!

ΠΚΒ 30/12/2011

© Πέγκυ Καρατζοπούλου-Βάβαλη_30-12-2011