Αγαπητό μου Ημερολόγιο,
Καλημέρα! Έξω, λυσσομανάει ο αέρας και κάνει κρύο. 11 του πρώτου μήνα της
Άνοιξης, συνώνυμης της Αναγέννησης στη Φύση. 11 Μαρτίου, σήμερα, εν μέσω
εχθροπραξιών του Παγκόσμιου Οικονομικού Πολέμου, η σπίθα του οποίου άναψε το
2008 στη Liehmann Brothers,
άρχισε να φουντώνει το 2010 στην Ελλάδα και προχωράει, ανεξέλεγκτη πλέον, με τη
βοήθεια ισχυρών ανέμων από κάθε σημείο του ορίζοντα.
Έλεγα χτες, πως, δε μπορεί, δε γίνεται, κομπάρσοι είναι όλοι αυτοί που
χειροκροτούν χλιαρά ή θερμά, αναλόγως ογκομετρικού εκτοπίσματος και
λιπομέτρησης του ομιλητού, στην Εθνική Συνδιάσκεψη του πάλαι ποτέ Κινήματος, το
οποίο έφερε την Ελλάδα τούμπα και εν τέλει, την κέρασε στους εκπροσώπους των
Αγορών και του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Συστήματος, επί τσίγκινου δίσκου
σερβιρισμένη. Σήμερα το πρωί, παρά τον φρικτό πονοκέφαλο, ο οποίος με
ταλαιπωρεί από χτες, σκέφτηκα καθαρότερα. «Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη!», είπα,
από μέσα μου. Είναι πολλές οι χιλιάδες των ρουσφετολογημένων από τους
ρουσφετολόγους της εξουσίας. Άλλοι ψιλοβολεύτηκαν, οι πολλοί, άλλοι, λίγοι και
άκρως επικίνδυνοι, χοντροβολεύονται. Οπότε, υποθέτω πως οι πωποί που είναι
καθισμένοι στις καρέκλες του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, το οποίο θα μπορούσε
να μετονομασθεί σε Στάδιο Εθνικής Φαγωμάρας, ή Στάδιο Εμμονής και Φαγοποτιού,
είναι πωποί εμπλεκόμενοι. Από λιγούρια του τσάμπα ταξιδάκι και φαγάκι, έως
μεγαλοκαρχαρίες της διαπλοκής.
Αλήθεια, σε τι χρησιμεύει η Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ και η ψήφιση αρχηγού
του κόμματος. Μπούγιο και πεταμένα λεφτά. Δικά μου και δικά σου λεφτά,
υπεξαιρεμένα! Βγαίνει στο βήμα ο το-παίζω-αγνός-αφελής-ηρωικός-πατριδολάτρης-θύμα-των-περιστάσεων
Τζέφρυ και δηλώνει πως θα μας φροντίζει
και από την νέα θέση, την οποία, προφανώς, του έχουν τάξει τα διεθνή συμφέροντα
στα οποία νομίζει ότι μας πούλησε. Βγαίνει ο με-αυτοθυσία-σηκώνω-το-βάρος-της-πατρίδας-στους-ώμους-μου Μπενύτο,
αφού έχει γιαουρτωθεί από παλιό και μέχρι χτες πιστό, στέλεχος του κινήματος,
με το μόνιμα θυμωμένο κι επιπληκτικό προς πάσα κατεύθυνση ύφος, με τη φωνή και
το στυλ εκφοράς του λόγου κακιάς γεροντοκόρης δασκάλας παρθεναγωγείου και
εκστομίζει τα συνήθη παραμύθια προς άτομα με νοητική υστέρηση. Ρίχνει και μια
συγγνώμη για το ξεπούλημα της χώρας, την πτωχοποίηση των πολιτών και τις
χιλιάδες αυτοκτονίες και οι κομπάρσοι-φαταούλες χειροκροτούν ενθουσιασμένοι.
Βγαίνει κι ο δώστε-μου-κι-εμένα-μια-ευκαιρία-να-γίνω-αρχηγός-κόσμο-και-κοσμάκη-λιάνησα
Παπουτσής – λησμονώντας πόσες εκατοντάδες χιλιάδες, τουλάχιστον, πολιτών
είναι έξαλλοι με τα έργα και τις ημέρες του στα μετερίζια στα οποία κατσικώθηκε
και δη, στο Υπουργείο Προ.Πο, όπου έπαιξε και το 1 και το 2 και το Χ και έχασε,
τραυματίζοντας ανεπανόθρωτα πολίτες, περιβάλλον και θεσμούς, λέει τις
δημοκρατικές ασυναρτησίες του και διαπιστώνει ότι η κερκίδα του υστερεί σε
παλμάκια.
Φωνάζω, εδώ και χρόνια, «Αιδώς Αργείοι!», μάταια. Οι σημερινοί «Αργείοι»,
όχι μόνο δεν έχουν σχέση με τους γενναίους βασιλιάδες και πολεμιστές που πήγαν
να καταλάβουν την Τροία, αλλά δεν ομιλούν καν την Ελληνικήν, ούτε αισθάνονται την
Ιστορία στα κύτταρά τους. Επί σειρά μεταπολιτευτικών δεκαετιών μιλάνε μια
γλώσσα ξύλινη, η οποία κατάντησε σαρακοφαγωμένη κι όπου να’ ναι, θα γίνει σκόνη
και θα την πάρει ο αέρας. Εξακολουθούν, σ’ αυτή την αποτυχημένη και Ελλαδοβόρα
διάλεκτο, να απευθύνονται στον λαό, τον οποίο κατανοούν μόνο με την ιδιότητα των
εν δυνάμει ψηφοφόρων. Δηλαδή, ως αριθμούς ψήφων, οι οποίοι αριθμοί ψήφων, είναι
επίσης, δείκτες ανεργίας, αυτοχειρίας, αστέγων, ασίτων, αγανακτισμένων
διαδηλωτών και αμείλικτα χαρατσωμένων φοροπληρωτών.
Αδυνατώ και αρνούμαι να τους ακούω και να αποκωδικοποιώ τα λόγια τους. They sound “greek” to me! Το λέω στη διεθνή γλώσσα,
για να γίνω κατανοητή και από τους ξυλινόγλωσσους ξενόφερτους. Κι εγώ, όπως και
πολύ μεγάλο ποσοστό των συμπατριωτών μου, ομιλώ ξένες γλώσσες, αλλά εκφράζομαι
στη γλώσσα μου τη μητρική, μέσα από την καρδιά μου και εννοώ την κάθε μου λέξη,
κάθε μέρα, από τότε που είδα το υπέροχο φως αυτού του κόσμου και άρθρωσα την
πρώτη μου λέξη.
Περιμένω να εμφανιστούν λίγοι, ας είναι και δυο-τρεις, ευφυείς,
αποτελεσματικοί, έντιμοι, άνθρωποι με ηγετικές ικανότητες (εκ του ρήματος
ηγούμαι, οδηγώ, δείχνω το δρόμο, βγαίνω μπροστά) και να μιλήσουν αληθινά την
υπέροχη γλώσσα μας, διατυπώνοντας και προτιθέμενοι να υλοποιήσουν τα αυτονόητα
για το σύνολο!
Έχω πολλά να σου πω, για όλα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες και όσα
συζητιώνται, αλλά είναι τόσο κακόγουστα και ανήθικα, υπομονετικό και αγαπημένο
μου ημερολόγιο, που θα στενοχωρηθούμε ακόμα περισσότερο. Λέω, να συνεχίσουμε να
αισιοδοξούμε ότι η Αλήθεια θα φανερωθεί και θα λάμψει, φωτίζοντας όσους
αντέχουν το Φως Της και καίγοντας όσα χρειάζεται να καθαρθούν.
Καλή Κυρακή, καλό μου.
© Πέγκυ Βάβαλη_11-03-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου