Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Η ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙ!



Δυο τριαντάφυλλα. Ευωδιάζουν, εμπνέουν, καθαρίζουν τον νου.



Η 17η Νοεμβρίου δεν είναι γιορτή.  Είναι Ημέρα Μνήμης. Ημέρα Αλήθειας. Α-λήθεια. Μη Λήθη.



Δεν γιορτάζουμε σήμερα την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ενθυμούμαστε και συλλογιζόμαστε. Συν-λογιζόμαστε. Δεν είναι γιορτή. Μνημόσυνο είναι αυτή η μέρα. Επιβεβαίωση μνήμης του γεγονότος και των ψυχών που αποχώρησαν βίαια και βάναυσα. Επιβεβαίωση αγάπης και κατανόησης της όντως θυσίας τους στο βωμό της ορθής διακυβέρνησης της πατρίδας μας.



Ενθύμηση της ανθρώπινης υπόστασής μας και των ανθρωπίνων ποιοτήτων που οφείλουν να χαρακτηρίζουν τις κοινωνίες των ανθρώπων.



Δεν είμαστε μεμονωμένα απροστάτευτα θύματα του γκλομπ, του χημικού, του δακρυγόνου και της κλωτσιάς. 



Δεν είμαστε τηλεφωνικά νούμερα των σκιερών εισπρακτόρων της ολιγαρχίας που λυμαίνεται τις εστίες μας. Δεν είμαστε κουκίδες στα γραφήματα κρατικών χρεών για αστρονομικά ποσά που δεν διατέθηκαν ανταποδοτικά στην κοινωνία, αλλά πήραν το δρόμο για παράκτιες εταιρείες μέσα σε κούτες για πάνες μωρών, ή μέσα σε σινιέ βαλίτσες.



Δεν είμαστε νούμερα δημοσιονομικών μετρήσεων των όποιων οίκων αξιολόγησης, των όποιων δανειστών, των όποιων αυτόχριστων σωτήρων των σημαδεμένων παρτίδων της κλεπτοκρατίας στις οποίες παίζονται τα ιμάτια κι οι σάρκες μας  κυρίες μου και κύριοι.



Είμαστε μέλη της Ανθρώπινης Κοινωνίας. Είμαστε οι διπλανοί, οι άλληλοι. Πλησίον, ο ένας για τον άλλο και για όλους.



Αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι είμαστε μέρος του συνόλου επανενεργοποιούμε τον μηχανισμό της κοινής πορείας μας στην αυτονόητη ευημερία του συνόλου και, κατά συνέπεια, του καθενός από εμάς.



"... Σ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο, ποὺ ὁλοένα στενεύει, ὁ καθένας μας χρειάζεται ὅλους τοὺς ἄλλους. Πρέπει ν᾿ ἀναζητήσουμε τὸν ἄνθρωπο, ὅπου καὶ νὰ βρίσκεται.



Ὅταν στὸ δρόμο τῆς Θήβας, ὁ Οἰδίπους συνάντησε τὴ Σφίγγα, κι αὐτὴ τοῦ ἔθεσε τὸ αἴνιγμά της, ἡ ἀπόκρισή του ἦταν: ὁ ἄνθρωπος. Τούτη ἡ ἁπλὴ λέξη χάλασε τὸ τέρας. Ἔχουμε πολλὰ τέρατα νὰ καταστρέψουμε. Ἂς συλλογιστοῦμε τὴν ἀπόκριση τοῦ Οἰδίποδα."



Μ' αυτό το κλείσιμο της ομιλίας αποδοχής του Νόμπελ Λογοτεχνίας από τον Γιώργο Σεφέρη στη Σουηδική Ακαδημία το 1963, στο νου ας πορευτούμε τούτη τη μέρα μνήμης και αλήθειας.


Δυο τριαντάφυλλα. Ευωδιάζουν, εμπνέουν, καθαρίζουν τον νου.


Π.Κ.Β. 17-11-2014



κείμενο και φωτογραφίες © Πέγκυ Βάβαλη_2014




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου