Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ!

Έβλεπα Ειδήσεις στη τηλεόραση. Ο κύριος Γιώργος (όπου Γιώργος και μάλαμα) Παπακωνσταντίνου μάς έλεγε ότι «πονάνε τα νέα μέτρα», γενικά. Δεν μάς είπε ποιοι πονάνε. Πονάνε οι συνεπείς. Πονάνε οι «νοικοκυραίοι», αγαπητέ μου κύριε Υπουργέ της Οικονομίας. Εκείνοι οι οποίοι αν δεν σάς πληρώσουν τα πρώην δυσβάσταχτα και νυν απαράδεκτα χαράτσια, κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους. Το ανήκον στους Έλληνες φορολογούμενους ιδιοκτήτες του και όχι σε υπεράκτιες εταιρείες. Το συγκεκριμένο σπίτι, στη συγκεκριμένη διεύθυνση του οποίου φθάνουν, το ένα πίσω από το άλλο, τα εκκαθαριστικά σημειώματα της Εφορίας. Το σπίτι που δούλεψαν σκληρά για να αποκτήσουν και δουλεύουν σκληρότερα για να συντηρούν. Το σπίτι του οποίου η αντικειμενική αξία είναι, συνήθως, διπλάσια της εμπορικής, εξευτελίζοντας φοροεισπρακτικά την έννοια της αντικειμενικότητας. Το σπίτι του οποίου την αυθαίρετη αντικειμενική αξία έχετε τεκμηριοποιήσει, καθιστώντας απαγορευτική τη διαβίωση στον νόμιμο ιδιοκτήτη του. Στον Έλληνα Πολίτη, που με συνέπεια πληρώνει τα χαράτσια και τα κόντρα χαράτσια που τού επιβάλλετε και του οποίου το «πόθεν έσχες» αποδεικνύει πεντακάθαρα και πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι είναι ο κύριος της ιδιοκτησίας του. Το σπίτι του γδαρμένου από το Κράτος ιδιοκτήτη, του οποίου τα εισοδήματα, χρόνο με το χρόνο, και κακοκυβερνησία την κακοκυβερνησία, μειώνονται με ανησυχητικά αυξανόμενους ρυθμούς, ενώ η ανοησία των – εδώ και δεκαετίες – κυβερνώντων, κάθε χρόνο τεκμαίρει ότι για να ζει στο σπίτι, που με τον ιδρώτα του προσώπου του έχτισε, τα τεκμαρτά εισοδήματά του οφείλουν να είναι πολλαπλάσια των πενιχρών πραγματικών εσόδων του. Αυτό το σπίτι λιμπίζεστε, κύριε Παπακωνσταντίνου και προκάτοχοι του της Οικονομίας Υπουργικού θώκου; Μ’ αυτό το σπίτι θα ξεπληρώσετε τα δάνεια που ποτέ οι νοικοκυραίοι αυτής της χώρας δεν αιτήθηκαν, δεν συνήψαν, διότι ποτέ δεν τα  χρειάστηκαν; Μ’ αυτό το σπίτι θα καθαρίσετε τα Χρηματιστηριακά, Βατοπεδικά, Siemensικά, Τζογαδόρικα και τόσα άλλα σκάνδαλα; Μ’ αυτό το σπίτι, θα καλύψετε τους εν μια νυκτί πλουτίσαντες υμετέρους και τα ημέτερα νώτα;

Όχι, κύριοι! Δώσαμε! Και για να είμαι σαφής, όχι απλά δεν έχει άλλα η τσέπη μας για κακοδιαχείρηση από εσάς, αλλά απαιτεί να δώσετε πίσω και αυτά που, με απατηλή χρήση των αριθμών και με ανήθικους νόμους, υφαρπάξατε ενόσω κοιμώμαστε τον ύπνο του εφησυχασμένου. Ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος, όπου «μη έχων» είναι εκείνος που είχε όλα αυτά που τεχνιέντως του υφάρπαξες, ω Ελληνικό Κράτος! Μιλάω με την απλή λογική του «αφού εγώ δεν χρωστάω, δεν πληρώνω ούτε δάνεια ούτε τόκους δανείων που δεν χρειάστηκα». Με την απλή, αλλά όχι απλοϊκή λογική του « πότε σε εξουσιοδότησα να συνάψεις δάνεια στο όνομά μου, ενεχειριάζοντας την περιουσία μου, την πατρίδα μου;»

Αηδιάζω, εδώ και πολλά χρόνια, να βλέπω 300 Έλληνες πολίτες στη Βουλή να τσακώνονται για το ποιος είναι ο χείριστος ανάμεσά τους. Καμιά Αντιπολίτευση δεν παρατήρησε τις «απάτες» καμιάς Κυβέρνησης ενόσω λάμβαναν χώρα. Περίεργο και απαράδεκτο. Καμιά Κυβέρνηση δεν φέρει ευθύνη των πεπραγμένων της, διότι όλα τα κακά τα προξένησε η νυν Αντιπολίτευση, όταν ήταν Κυβέρνηση. Αυτό κι αν είναι εκ των ουκ άνευ! Κανένα Πολιτικό (;) Κόμμα που, ενώ βρίσκεται εντός της Βουλής των Ελλήνων, δεν έχει αναλάβει να κυβερνήσει τη χώρα, δεν φέρει ευθύνη για τα κακώς κείμενα. Αυτό, πάλι τι είναι; Όλοι εκπλήσσονται με τα κακά πράγματα που κάνουν τα άλλα παιδάκια. Όλοι είναι καλά παιδάκια και δεν ξέρουν ποιό παιδάκι έκανε τη ζαβολιά. Κανένα παιδάκι δεν φταίει, γιατί το καθένα είναι καλό και όλα τα άλλα είναι κακά. Για όλα φταίει η εκάστοτε Κυβέρνηση όταν παίζει στο γήπεδο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης!

Αιδώς Αργείοι! Που θα πει ντροπή μας! Ντροπή και αίσχος μας που κοροϊδευόμαστε μέσ’ στα μούτρα, ολόκληρες δεκαετίες!

Περαίωση προτείνετε, αυξήσεις των φόρων επιβάλλετε, προς όφελος των υμετέρων και όλων των πονηρών, υφαρπάζοντας, ξανά, το υστέρημα του καταχρεωμένου και με ζημίες μικρομεσαίου. Μα, δεν έχει μείνει στο ταμείο σεντ τσακιστό για να καλύψετε τις κρατικές ανομίες και παρανομίες!

Αντί να σπαταλάτε τα χρήματα και το χρόνο μας με Εξεταστικές Επιτροπές της αποκορύφωσης της Κοροϊδίας του Πολίτη, βρέστε τα μεταξύ σας, βάλτε κάτω τους δικούς σας και επιστρέψτε στα Κρατικά Ταμεία τα μισά από αυτά που έκαναν φτερά. Όχι έλλειμμα δεν θα έχουμε, όχι Δημόσιο Χρέος δεν θα έχουμε, αλλά θα έχουμε τέτοιο πλεόνασμα, που θα αναπτυχθούν κατακόρυφα όλοι οι τομείς της Οικονομίας μας! Παρακαλώ, μη μού απαντήσετε με δημοσιονομικά τεχνάσματα. Δημοσιονομώ δεν σημαίνει εννόμως παρανομώ. Αυτά που λείπουν, κάπου βρίσκονται. Το νερό, σε θερμοκρασία βρασμού γίνεται ατμός και όταν κρυώσει ξαναγίνεται νεράκι. Τίποτα δεν χάνεται. Τίποτα δεν εξαφανίζεται. Ξαναβάλτε και σεις το νερό στ’ αυλάκι και μην το αφήνετε να λιμνάζει και να βαλτώνει. Σήπεται και βρομάει.

Επιστρέψτε τα μισά από αυτά που λείπουν από τα Κρατικά Ταμεία το συντομότερο δυνατόν, χτες, κατά προτίμηση και στη συνέχεια, πηγαίνετε, παρακαλώ στα σπίτια σας (αυτά που αποκτήσατε υφαρπάζοντας τα χρήματα των φόρων και των εισφορών που η πλειονότητα των Ελλήνων Πολιτών καταθέτει συνεπέστατα για την εύρυθμη και εύνομη λειτουργία του Κράτους) και αφήστε μας ησύχους, να ξαναβρούμε την ηθική μας να ξαναχτίσουμε την κοινωνία μας σε αληθινές βάσεις. Κουραστήκαμε, κύριοι του απόλυτου τίποτα, να σάς ακούμε να αλληλοκατηγορείσθε εναλλάσσοντας την Διακυβέρνηση της Χώρας μεταξύ σας. Δεν περνάει πια αυτό το στυλ. Ξεπεράστηκε και σάς ξεπέρασε.

Κάνετε την υπέρβασή σας και έστω, την τελευταία στιγμή, τιμήστε τα αξιώματα και τα λειτουργήματα τα οποία σάς έχουν ανατεθεί. Το πρώτο βήμα είναι να αρχίσετε να απαντάτε στις ερωτήσεις που σάς υποβάλλονται με ειλικρίνεια. Το δεύτερο βήμα είναι να σκέφτεστε το καλό αυτού τόπου και των συγκεκριμένων ανθρώπων που τον κατοικούν σήμερα, τώρα, πριν απαντήσετε. Το τρίτο είναι να εργάζεστε για να φέρετε σε πέρας το έργο το οποίο σάς ανατέθηκε από τους πολίτες και όχι να εξυπηρετείτε άλλα συμφέροντα, ίδια ή μη. Η δουλειά σας είναι το καλό και συμφέρον των πολιτών αυτής της χώρας. Αυτό είναι το συμφέρον όλων μας, άρα και το δικό σας! Δεν είστε επισκέπτες από άλλους πλανήτες. Πολίτες αυτής της ίδιας χώρας είμαστε όλοι και νομίζω, συμφωνούμε όλοι πως καμιά εξουσία δεν δόθηκε σε καμιά Κυβέρνηση ποτέ, να θυσιάζει κοινωνικές τάξεις ή ομάδες πολιτών για δημοσιονομικούς λόγους. Για κανένα λόγο!

Αυτά και γράμματα γνωρίζω.

ΠΚΒ
5-10-2010
© Peggy Carajopoulou-Vavali 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου