Κυριακή 17 Απριλίου 2011

ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ


Είμαι ο Μικρός Πρίγκιπας και η αλεπού και το τριαντάφυλλο.
Είμαι ο Γλάρος Ιωνάθαν κι ο ουρανός του κι θάλασσά του.
Είμαι η Μικρή Γοργόνα κι η αδερφή του Μεγαλέξανδρου.
Με ταλανίζει η αγωνία αν ζει ο Μεγαλέξανδρος κι όλο ρωτώ τα κύματα.
Θα ήθελα να ζει ο Μεγαλέξανδρος κι ο Βουκεφάλας.
Θέλω να τους ακολουθήσω στους δρόμους που χάραξαν και διάβηκαν.

Είμαι η μικρή ιέρεια της Πομπής των Παναθηναίων.
Μα, δεν βλέπω την Αθηνά να οδηγεί την πορεία στο Ναό της.
Το Χρυσελεφάντινο Άγαλμα το τύλιξε η τιμωρημένη Αράχνη στον ιστό της.
Έφυγαν οι γλαύκες κι ήρθαν τα χελιδόνια.
Έχτισαν τις φωλιές τους στ’ αετώματα.
Άδειες φωλιές αποδημητικών πουλιών.

Είμαι εδώ και φωτογραφίζω τα μνημεία του κάποτε.
Είμαι εδώ και ζωγραφίζω τα χαμομήλια που φύονται στο λιγοστό χώμα.
Η Άνοιξη εκδηλώνεται στις γωνιές των αρχαίων μαρμάρων.
Η Αναγέννηση συντελείται στα συντρίμμια.
Η Ανάσταση δηλώνει τη φαινομενικότητα του Θείου Πάθους.

ΠΚΒ – 17-04-2011


© Πέγκυ Καρατζοπούλου-Βάβαλη – 17-04-2011



  

2 σχόλια:

  1. "Η Αναγέννηση συντελείται στα συντρίμμια"!!!

    Είναι φορές που ζηλεύω την εκφραστική δυνατότητα κάποιων...
    Τη σκέψη, τη γνώση, την ευαισθησία τους!
    Σήμερα ζήλεψα λίγο, Πέγκυ!
    Μου το συγχωρείς, έτσι δεν είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο με χαροποιεί αυτή η τρυφερή αξιολόγηση της γραφής μου, Κάκια μου. Σ' ευχαριστώ και προσπαθώ να αυξάνομαι και να συν-χωρώ όλα τα καλά κι ύστερα, να τα κατά-νοώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή