Μια σειρά πονηρών προτάσεων κάνουν οι άπληστες τράπεζες στην αχαρακτήριστη κυβέρνηση, με τον ξεκαρφωτικό χαρακτηρισμό «μέτρα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής». Θέλουν να μαζέψουν – με την βοήθεια της, με το αζημίωτο συνεργαζόμενης υπέρ των συμφερόντων τους, κυβέρνησης – όσο ρευστό απέμεινε στα χέρια των ιδιωτών, των ελευθέρων επαγγελματιών και των μικροεπιχειρηματιών. (Οι ίδιοι οι τραπεζίτες κι οι μεγαλοκαρχαρίες, τα πολλά τα έχουν βγάλει στο εξωτερικό από την αρχή της «οικονομικής κρίσης», βάσει της μακρο-οικονομικής αρχής “Take the money and run!”)
Ως λουκουμάκι και καροτάκι, οι ιδιοτελείς τραπεζίτες προτείνουν και το δίκαιο μέτρο της φορολόγησης των εισοδημάτων βάσει της αρχής εσόδων-εξόδων, με φορολόγηση του ποσού του εισοδήματος που δεν καταναλώθηκε. Δεν μου διευκρινίζουν, όμως, αν προτείνουν την πλήρη κατάργηση της παράνομης φορολόγησής μας βάσει τεκμηρίων. Θεωρούν, ότι με την αποβλάκωση που με δέρνει και την αποχαύνωση στην οποία βρίσκομαι, δεν θα υποψιαστώ ότι αυτό, ειδικά το μέτρο, θα σταθεί «αδύνατο» να περάσει από την Βολή των Βουλιμικών. Θα τους πρότεινα να πάνε μέχρι την γωνία να δουν αν έρχομαι.
Προτείνουν να συναλλασσόμαστε αποκλειστικά με χρεωστικές-πιστωτικές κάρτες. Έχετε υπολογίσει, καλοί μου συμπολίτες, πόσα υπερκέρδη εισπράττει το τραπεζικό σύστημα από τα «χαράτσια», τόσο των «πλαστικών» συναλλαγών, όσο και των συναλλαγών μέσω διαδικτυακών πληρωμών και τραπεζικών εμβασμάτων, ακόμα και για μικροποσά, κατά την διάρκεια των capital controls; Είναι τόσο πολλά εκατομμύρια καθημερινά, που τους άνοιξε η όρεξη για περισσότερα.
Με λίγα λόγια, ολοκλήρωση της αρπαγής των αποταμιεύσεων και των ρευστών των πολιτών από τις τράπεζες, σε συνδυασμό με την καταλήστευση ιδιωτικών περιουσιών, την ληστρική επιδεινούμενη φοροεπιδρομή, την μισθολογική και συνταξιοδοτική εξαθλίωση, μαζί με την ανεργία, την ανύπαρκτη υγειονομική και κοινωνική μέριμνα, την ανεπαρκή και σε πονηρά μονοπάτια ξεστρατισμένη παιδεία και το ξεπούλημα της γης, του υπεδάφους, των κατοικιών μας στα ντόπια και στα διεθνή αρπακτικά.
Συνοψίζω τα προτεινόμενα από τους τραπεζίτες «μέτρα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής», για να γίνω κατανοητή στον «απλό» πολίτη, στον οποίο απευθύνονται οι τρανοί δημοσιογράφοι μας και τα παραθυρόβια τσιμπούρια του πολιτικού μας βίου στα τηλεπάνελς, σε μια φράση-λαϊκή ρήση: «Καλόμαθε η γριά στα σύκα και εμπαινόβγαινε κι εζήτα.» (Το λέω ευγενικά, για να μην πω την άλλη λαϊκή ρήση: «Είπανε στην γριά να χ*σει και πήγε και….». Α, πα, πα! Δεν γράφω το υπόλοιπο!)
Μήπως, όσοι ακόμα διαθέτετε τις όποιες αποταμιεύσεις στις τράπεζες, να αρχίσετε να τις μαζεύετε, βδομάδα-βδομάδα, για να τελειώνουμε με το σάπιο αυτό σύστημα; Μια ιδέα ρίχνω.
Μα δεν έχουν σκεφτεί τα μικρόνοα κομματολιγούρια (αδυνατώ να αποκαλέσω «πολιτικούς» τα παράσιτα που στρογγυλοκάθονται στον σβέρκο μου, ελέω της «δημοκρατικής» πλειοψηφίας) πως όταν θα βγουν στην επόμενη γύρα ψηφοζητειανιάς, θα τους βαράει χαστούκια η μοναξιά; (Σ’ αυτήν βασίζομαι. Στην μοναξιά και στο βαρύ της χέρι! Γιατί εμείς, βαυκαλιζόμενοι επί πληκτρολογίων, τους χρυσοπληρώνουμε και τους ταΐζουμε με τα χρυσά κουτάλια που έκλεψαν από τις προίκες μας.)
Π.Κ.Β. 28/11/2016
© Κείμενο_Πέγκυ Βάβαλη_2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου