Ένας-ένας και μια-μια, ξυπνάνε οι 300 και οι περί αυτούς. No time for χουζούρι, σήμερα! Το ξυπνητήρι ξεκουρδίστηκε να βαράει
στο κομοδίνο, τόσες ώρες, τόσες μέρες, τόσα λάθη... Οι ωραίοι βολευόμενοι, οι
ωραίες βολεύτριες, πετάγονται, με την τσίμπλα στο μάτι, αλαφιασμένοι από το
κρεβάτι, τρέχουν στο laptop και συμπληρώνουν το ξεχασμένο, έκπτωτο ύψιλον, καταργημένο,
τόσον καιρό και τόσα αίσχη, από τη θέση του στην πρώτη συλλαβή ενός αξιώματος
υπό αμφισβήτηση…
Τρέχουν, έξω από το «σπίτι», να προλάβουν! Τι?
Πετάγονται έξω από το «κτίριο», να γλυτώσουν από το σεισμό! Πώς?
Το κτίσμα είναι ετοιμόρροπο. Τα θεμέλια της αυθαίρετης
πολυκατοικίας, που συστήνεται για ουρανοξύστης, είναι σαθρά, πρόχειρα.
Κατάλληλα μόνο για ανέγερση παραπήγματος.
Η αποδόμηση δεν χρήζει βαριοπούλας. Λαμβάνει χώρα με τη μέθοδο της
αυτοκαταστροφής.
Το οικόπεδο είναι εξαιρετικό. Μόλις πέσει το
σκηνικό-πολυκατοικία, θα κάνουμε τις απαραίτητες μυοκτονίες και θα σχεδιάσουμε
ένα όμορφο, λειτουργικό, ευήλιο και ευάερο, ευρύχωρο, αντισεισμικό κτίριο με
βαθιά θεμέλια. Θα το χτίσουμε με τα καταλληλότερα υλικά, με τις άριστες
προδιαγραφές, με γνώση κι επίγνωση. Με αγάπη για τη γη που το φιλοξενεί!
Τα ξυπνητήρια είναι άχρηστα στη χώρα που φωτίζεται από το
δικό της Φως.
Η Ελλάδα είχε πέσει στο βαθύ λήθαργο των υπνωτικών χαπιών
της εθελοτυφλικής κατάθλιψης, στην οποία είχε περιπέσει. Πριν είκοσι τρεις
μέρες, τα πέταξε τα χάπια και είδε το Φως το Αληθινό. Το Δικό της, Φως!
Καλό ξημέρωμα, είχαμε! Εξ-ημέρωμα!
Π.Κ.Β. 16/06/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου