Αγαπητό μου Ημερολόγιο, Καλή Εβδομάδα!

Αγαπητό μου Ημερολόγιο, Καλή Εβδομάδα!

Δευτέρα πρωί, 28 Μαρτίου 2011, μετά από ένα καθόλου εορταστικό και αμφιβόλως πατριωτικό Εθνικό Εορταστικό Τριήμερο.

Οι πυρηνικές καταστροφές, κυριολεκτικά απροσμέτρητες, καθώς οι επαΐοντες τσακώνονται αν η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι 10.000.000 φορές, ή 10.000 φορές πάνω από το όριο της ασφαλούς αναπνοής. Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και οι υλικές ζημιές από την θεομηνία του σεισμού και του τσουνάμι που χτύπησε την Ιαπωνία, ακόμα καταμετρώνται.

Ο πόλεμος στη Λιβύη συνεχίζεται. Ξεκίνησε σαν λαϊκή εξέγερση κατά του Καντάφι και του Κανταφισμού. Εξελίχτησε σε εμφύλιο μεταξύ Κυβερνητικών Δυνάμεων και αντικαθεστωτικών. Μεταλλάχτηκε σε Πολέμο μεταξύ των αμφιβόλου συμμαχικότητας Συμμαχικών Δυνάμεων και των ηθικά και υλικά εξασθενημένων Κανταφικών Δυνάμεων. Δηλώθηκε σαν επέμβαση διάρκειας "μερικών ημερών". Ξαναδηλώθηκε σαν επέμβαση "ολίγων εβδομάδων", οι οποίες επαναδιατυπώθηκαν, πάντα σαν "επέμβαση" μερικών μηνών... και πάει λέγοντας και αλληλοβομβαρδίζοντας.

Οι εξεγέρσεις, από τη Συρία και την Υεμένη, μέχρι την Αγγλία, δεν μετριώνται στα δάχτυλα ενός χεριού, ούτε δύο.

Την Εθνική Γιορτή της Επανάστασης του  Ελληνικού Λαού και της Ελευθερίας, την συνεορτάζουμε, συμβολικά, με τον Ευαγγελισμό του Ερχομού του Σωτήρα. Φέτο, μεταλλάχθηκε σε Πανελλαδική Διαδήλωση Διαμαρτυρίας, ή μάλλον, Δυσανεξίας στα Τεκταινόμενα εντός και εκτός Ελλάδας. Η Κυβέρηση, όλα τα Πολιτικά Κόμματα, καθώς και η πλειονότητα των Πολιτών βρίσκονται - βρισκόμαστε σε κατάσταση πανικού και πλήρους συγχύσεως ρόλων, στόχων, πολιτικών, δράσεων και αντιδράσεων. Δέκα, μπορεί και έντεκα, εκατομμύρια πελαγωμένοι άνθρωποι, πάνω σ' ένα τεντωμένο σκοινί, που χαλαρώνει από το βάρος μας. Κάποιοι, αρκετοί, πέφτουν και γκρεμίζονται, γιατί το δίχτυ ασφαλείας είναι γεμάτο τρύπες και μπαλώματα.

Ένας Λαός ταλαντευόμενος, συνεχώς και αυξητικώς. 

"Καθείς εφ' ω ετάχθη", το έχουμε ξεχάσει προ πολλού.

"Μέτρον Άριστον" , το έχουμε χάσει, προ πολλού.

 

 Το κοτσύφι που με καλημερίζει, κάθε πρωί, άλλοτε πάνω στη τριανταφυλιά μου, κι άλλοτε πάνω σ' ένα "τυχαίο" κλαράκι, όμως τα τηρεί αμφότερα, σεβόμενο τους Νόμους της Ζωής. Τον ίδιο αυτονήτο και εντυπωμένο σεβασμό στους Αληθινούς Νόμους, έχουν όλα τα λουλούδια του κήπου μου κι όλα τα δέντρα του γειτονικού πάρκου, όλα τα σύννεφα που χαζεύω στον ουρανό κι όλε οι ηλιαχτίδες που  τα φωτίζουν.

Σήμερα, Αγαπητό μου Ημερολόγιο, επέλεξα να δώσω την προσοχή μου αποκλειστικά στο κοτσύφι που με καλημερίζει τα πρωινά  και στα κλαδάκια που φιλοξενούν το κελάιδημά του.

Π.Κ.Β.

28-03-2011

© Πέγκυ Καρατζοπούλου-Βάβαλη - 2011