Άνθος μελιντζανιάς!
Πόσα, άραγε, από τα Παιδιά των Λουλουδιών, τα οποία είναι
παππούδες και γιαγιάδες σήμερα, θα φανταζόντουσαν ότι η ψυχεδέλεια που
χαρακτήρισε την παραισθησιογενή τέχνη και τάση της εποχής τους, θα ξεπερνιώταν,
κατά έτη φωτός, από την εικονική πραγματικότητα της ψευδαίσθησης που βιώνουμε
ως ανθρώπινη κοινωνία στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα;
Ανθισμένη αγγουριά!
Βγάζουμε, σιγά-σιγά, τα ευωδιαστά λουλουδάκια από τις
γλάστρες και τα παρτέρια και στη θέση τους φυτεύουμε βρώσιμα.
Η τριανταφυλιά δίνει τη θέση της στην τοματιά και στο σημείο
του τοίχου όπου μοσχοβόλαγε το γιασεμί, αναρριχάται μια χαριτωμένη φασολιά.
Κολοκυθιά, με άνθος και καρπό!!
Πιπεριά ανθσμένη και καρποφορούσα!!
Τα αγαθά σήπονται και λιμνάζουν, καθώς εισερχόμαστε στην
Εποχή της Πείνας.
Οι απόγονοι των Παιδιών των Λουλουδιών τείνουμε να
αποκαλούμαστε "οι Καλλιεργητές των Ζαρζαβατικών".
Πράσινες (ανώριμες κι ατηγάνιστες) τομάτες!!!
Π.Κ.Β. 25/06/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου