ΑΧΤΑΡΜΑΣ

Αχταρμά. Αυτό. Ρίχνουνε ό,τι σκατά βρουν μπροστά τους και τ’ ανακατεύουν συνεχώς και βλακωδώς. 

Όσο τ’ ανακατεύουν, τόσο βρωμάνε. Οπότε, αντί να τα πετάξουν στον υπόνομο, να πλύνουν τη λεκάνη και την κουτάλα, να τις αποστειρώσουν και να αποκαταστήσουν τη χρησιμότητά τους, ή έστω, να τις ξεπλύνουν και να τις βάλουν στην ανακύκλωση, τι κάνουν; Απλά, αλλάζουν το χέρι που ανακατεύει τα σκατά. 

Μια ο ένας, μια ο άλλος, κάνουν βάρδια ανακατέματος σκατών. Αυτό το σιχαμένο πράμα, το ονομάζουν δημοκρατική διακυβέρνηση του τόπου.

Εν τω μεταξύ, ο τόπος πάει από το χειρότερο στο χείριστο. Οι πολίτες φυτοζωούν, μεταναστεύουν, ή αυτοκτονούν.

Οι πολίτες αγανάκτησαν, για λίγο κι έβαλαν τις φωνές. Μετά βράχνιασαν, κουράστηκαν από την ορθοστασία, αρρώστησαν από τα χημικά και τα δακρυγόνα (αγορασμένα κι αυτά ,όπως όλα τα καλά και τα κακά, με τα δικά τους λεφτά, τα οποία οι σκατοανακατευτές τα χρησιμοποιούν σαν να ήταν δικά τους και τα κάνουν ό,τι γουστάρουν) και κάθισαν στο σπίτι τους, περιμένοντας τον κοντό με το χαρτί της κατάσχεσης. 

Σαν μαγεμένες βασιλοπούλες κοιμόνται οι πολίτες, στους δρόμους, ή στα κρεβάτια τους, περιμένοντας το πριγκιπόπουλο να τους φιλήσει και να ξυπνήσουν καβάλα στο άσπρο άλογο.

Σκατά.

Η δικιά μου λεκανίτσα περιέχει υλικά που ομογενοποιούνται με το ανακάτεμα και μεταλλάσσονται, με τις σωστές συνθήκες ψησίματος, σε ένα μοσχοβολιστό και θρεπτικότατο κέικ!

Το ανακάτεμα, είναι τέχνη και γνώση. Γίνεται με καθαρά χέρια, σε καθαρά σκεύη, με αυστηρή και συγχρόνως εμπνευσμένη επιλογή των υλικών και με ευλαβική τήρηση των κανόνων πρόσμιξης και ψησίματος.

Αυτά. 

ΠKΒ 30-06-2012


©Κείμενο και φωτογραφία  Πέγκυ Βάβαλη_30-06-2012