ΜΙΚΡΟ ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

Παραμύθι λέμε, με χρωματιστές εικόνες το συνοδεύουμε...

 Μια φορά κι έναν καιρό, o ένας listeur διέγραφε τον άλλο.

Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς (μη) χειρότερα.

εικονογράφηση ρομαντική, παραμυθένια και γιορτινή... λέμε τώρα...

ΠΚΒ 29/12/12

© Πέγκυ Βάβαλη_κείμενο και φωτογραφίες_29-12-2012

ΜΑΚΕΛΕΙΟ!

 Ο δολοφόνος, ανεξάρτητα από τα κίνητρά του, άσχετα από την ψυχιατρική του αξιολόγηση, κόβει το νήμα της ζωής από τα θύματά του. Θ α ν α τ ώ ν ε ι.

Γεμίσαμε δολοφόνους!

Κυκλοφορούν ανάμεσά μας και μακελεύουν ανενόχλητοι.

Ένας αιματοκύλησε ένα σχολείο, πάλι. Θα τον αναλάβει η Δικαιοσύνη.

Κάποιοι άλλοι έβαλαν, ξανά, σε μια βάρκα λαθρομετανάστες και τους έπνιξαν. Αυτοί είναι αόρατοι για την τυφλή Δικαιοσύνη.

Κι είναι και εκείνοι, οι ηθικοί αυτουργοί  χιλιάδων αυτοχείρων, οι οποίοι κυκλοφορούν ανάμεσά μας, προστατευμένοι από τους νόμους που οι ίδιοι  συντάσσουν και ψηφίζουν. Αυτοί υπερίστανται της Δικαιοσύνης.

Η Ανθρώπινη Κοινωνία, σακατεμένη και ασταθής, παρακολουθεί το μακελειό από τους τηλεοπτικούς της δέκτες. Στιγμιαία συγκινημένη και αδρανής. 

Εγκληματικά απαθής.

ΠΚΒ 15/12/12

© Πέγκυ Βάβαλη_15-12-2012

21/12/12: Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΚΑΤΑ SHIRLEY

Μεγάλη συζήτηση γίνεται για την 21^η Δεκεμβρίου του 2012. Εδώ και αρκετά χρόνια ακούμε και διαβάζουμε διάφορες «αναγνώσεις», της καταληκτικής ημερομηνίας του ημερολογίου των Μάγια. Οι σχετικές θεωρίες είναι από σοβαρές και τεκμηριωμένες έως φαιδρές. Δεν έχω άποψη να παραθέσω για αυτά που αναμένεται να συμβούν, ή να μη συμβούν, σε εννιά μέρες από σήμερα. Δεν έχω μελετήσει σε βάθος το θέμα. Έχω εκπεφρασμένη άποψη και λαμβάνω θέση σχετικά με αυτά που συμβαίνουν στον ευρύτερο χωροχρόνο που κατανοώ, ζώντας σ’ αυτή τη χώρα, σ’ ετούτον τον πλανήτη.

Συμβαίνουν κοσμογονικές αλλαγές στον τρόπο που λειτουργεί η Ανθρωπότητα πάνω στον πλανήτη Γη. Αυτό είναι γεγονός.

Παραθέτω, σχετικά με την 21^η Δεκεμβρίου 2012, ένα απόσπασμα από το τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου SAGE-ING WHILE AGEING της Shirley MacLaine, το οποίο έχω μεταφράσει και του οποίου τα δικαιώματα για την Ελληνική γλώσσα έχω εξασφαλίσει.

Δικό σας!

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ 11^Ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

«Μόλις έχω τελειώσει το δείπνο μου και κάθομαι στο τζάκι της βιβλιοθήκης μου. Η σκυλίτσα μου, η Τέρι κάθεται πλάι μου και καταβροχθίζει ό,τι κι αν τής δώσω να φάει. Το σπίτι μου μού δίνει μια αίσθηση πληρότητας και με γεμίζει μιαν ευχάριστη αίσθηση ικανοποίησης.

Χτες το βράδυ, περίπου την ίδια ώρα με την τωρινή, μού τηλεφώνησαν από το Μεξικό οι φίλοι μου ο Λι και η Μπριτ Έλντερς. Ήταν κι οι δυο ενθουσιασμένοι και ήθελαν, αμέσως, να μοιραστούν μαζί μου αυτό που μόλις είχαν ανακαλύψει.

-         «Είδαμε κάτι που δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι είναι. Είναι σκαλισμένο στη αρχαία Εβραϊκή. Το βρήκαμε στις χιονισμένες πλαγιές του Όρους Iztlaccihuatl.»

-         «Αρχαία Εβραϊκά;», ρώτησα

-         «Ναι. Ήταν Εβραϊκή γραφή και πρέπει να είχε χαραχθεί από κάποιο ουράνιο σκάφος, ή από κάπου πολύ ψηλά.» Μόλις έλιωσε το χιόνι, εξαφανίστηκε. Προλάβαμε και τραβήξαμε βίντεο.

-         «Τι έλεγαν τα Εβραϊκά γράμματα;», ρώτησα.

-         «Κοίταξε, το φωτογραφήσαμε και το στείλαμε για μετάφραση στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο. Μάς είπαν πως ήταν μια φράση που έλεγε: «Στο εννέα θα γεννηθεί ο δράκος.»

-         «Τι, στο καλό, μπορεί να σημαίνει αυτό;»

-         «Δεν ξέρουμε, αλλά αρχίσαμε ήδη να το ερευνούμε.» Με διαβεβαίωσε η Μπριτ.

Αγαπητέ μου Αναγνώστη, θα μοιραστώ μαζί σου το αποτέλεσμα της κοινής μας έρευνας πάνω σ’ αυτό το εκπληκτικό μήνυμα.

Στις αρχαίες παραδόσεις, ο δράκος έχει, κατά το πλείστον, συνδεθεί με το συνειδησιακό χάος και τις συνειδησιακές αντιπαραθέσεις. Η λέξη «δράκων» είναι Ελληνική και σημαίνει ερπετό. Η Αγγλική λέξη «serpent» (που σημαίνει ερπετό), προέρχεται από την Λατινική «spakelv», σπέκουλο, που σημαίνει «βλέπω ξεκάθαρα».

Ο δράκος έχει συνδεθεί με τις σκοτεινότερες πλευρές της ζωής, με τις οποίες έχουμε συνδέσει και την ανθρώπινη συνειδητότητα. Η δύναμη του δράκου συχνά εξομοιώνεται και εξισούται με μια απόλυτη κι ανόθευτη πεφωτισμένη σύνδεση με τη δημιουργία, σαν κι αυτή του νεογέννητου μωρού, το οποίο δεν έχουν ακόμα προλάβει να το μολύνουν οι συσσωρευμένες γνώσεις και το εγώ. Ο δράκος, επίσης συνδέεται με τη γέννηση της συνειδητότητας, η οποία μπορεί να είναι χαοτική και γεμάτη συγκρούσεις.

Σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια, η 21^η Δεκεμβρίου του 2012 θεωρείται ότι θα σηματοδοτήσει το τέλος των σκότους και την αρχή μιας νέας εποχής. Γράφει, επίσης το ημερολόγιο, ότι η ανθρώπινη φυλή βρίσκεται στη μεταβατική περίοδο μεταξύ του πέμπτου και του έκτου ηλίου. Αυτή η μεταβατική περίοδος ξεκίνησε το 1987 και θα ολοκληρωθεί, φτάνοντας στο αποκορύφωμά της, το 2012. Οπότε, αυτό που συμβαίνει τώρα, είναι ότι βρισκόμαστε ανάμεσα σε δύο κόσμους και βιώνουμε όλη τη σύγχυση, την αναστάτωση και το χάος που αντιπροσωπεύει και επιφέρει μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων.

ΜΙΑ ΚΑΤ’ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΙΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣΑ ΔΕΚΟ

Το Πρωτοδικείο έκρινε παράνομη την είσπραξη του χαρατσιού ΕΕΤΗΔΕ από την ΔΕΗ, καθώς και τη διακοπή της ηλεκροδότησης λόγω μη εξόφλησης του ΕΕΤΗΔΕ. Η απόφαση του Πρωτοδικείου είναι προσωρινά και άμεσα εκτελεστή. Ακόμα και αν η ΔΕΗ ασκήσει έφεση, η απόφαση θα ισχύει μέχρι να βγει η νέα απόφαση του Εφετείου.

Όσοι έχουν-ουμε πληρώσει μέρος ή το σύνολο του ΕΕΤΗΔΕ, θα απαιτήσουν-ουμε έντοκη επιστροφή των καταβληθέντων χρημάτων μας? Όσοι έχουν-ουμε υποστεί το μαρτύριο της διακοπής της ηλεκτροδότησης των σπιτιών-επιχειρήσεών τους, θα απαιτήσουν-ουμε τις ανάλογες αποζημιώσεις; Δεν ρωτάω ρητορικά. Θέλω να ξέρω αν, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, θα κινητοποιηθούμε απαιτώντας αποζημιώσεις και τιμωρία των ενόχων για την καταπάτηση των συνταγματικών  δικαιωμάτων μας και την ηθική και οικονομική αποζημίωσή μας. Θέλω να ξέρω αν εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοκτήτες «ηλεκτροδοτουμένων επιφανειών» θα κινηθούμε απαιτώντας ΙΣΟΝΟΜΙΑ και ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ από το Κράτος, του οποίου η δουλειά είναι να υπηρετεί και να προστατεύει τον πολίτη, τη χώρα, τους θεσμούς, το Δίκαιο και τη Δημοκρατία.

Το ΕΕΤΗΔΕ κόντεψε να κριθεί παράνομο από το Συμβούλιο της Επικρατείας τον περασμένο Απρίλιο, αλλά, τελικά βγήκε μια απόφαση μεσοβέζικη, «πολιτικά ορθή» και κυβερνητικά βολική. Η τωρινή απόφαση του Πρωτοδικείου μοιάζει σωστή και δίκαιη. Επειδή είναι βέβαιο ότι η ΔΕΗ και οι εμπνευστές και οφελούμενοι από την καταλήστευση των πολιτών μέσω ΚΑΙ της είσπραξης του ΕΕΤΗΔΕ από την ΔΕΗ, θα το πάνε μέχρι τέρμα, περιμένω να δω αν θα συμφωνήσουν το Εφετείο και ο Άρειος Πάγος με την απόφαση του Πρωτοδικείου.

Με την εκβιαστική διακοπή της ηλεκτροδότησης σε οφειλέτες του ΕΕΤΗΔΕ, πολλά νοικοκυριά, πολίτες και επιχειρήσεις υπέστησαν ζημιές. Βλάβες στην υγεία. Βλάβες σε ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές. Αλλοίωση τροφίμων. Διακοπή λειτουργίας εργασιών. Προσβολή της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας. Επιβολή της ζωής.

Ο εκβιασμός θεωρείται κακούργημα, νομίζω.

Η εκβιαστική είσπραξη φόρων από το Κράτος ή/και τις Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας πώς χαρακτηρίζονται από τη Δικαιοσύνη;

ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ ΚΙ ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΕΣ ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ

Από την ημέρα που ο έσχατος της πολιτικής ζωής της χώρας, γνωστός ως Τζέφρι και ΓΑΠ, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου ενάντια στη χώρα μου, μέχρι σήμερα, διαβάζω στο διαδίκτυο επιστολές τις οποίες επώνυμοι και συχνά αξιόλογοι άνθρωποι απευθύνουν στους φερόμενους ως Πρωθυπουργούς της Ελλάδας. Επιστολές νουθεσίας, θυμού, απογοήτευσης. Επιστολές με στόχο να συνεφέρουν, ακόμα και όταν είναι απειλητικές, τον αποδέκτη τους. Άδικος κόπος. Χαμένα όμορφα διατυπωμένα λόγια.  Δεν απευθύνεις βαθειά ανθρώπινες επιστολές σε αγνώστου ταυτότητος τέρατα, που ούτε καν ιπτάμενα δεν είναι, για το εφέ, για τον εντυπωσιασμό της αρένας.

Σερνάμενα, χαλαιλεόντια και βρωμερά ερπετά τρομακτικής ικανότητας αυξομείωσης του μεγέθους τους. Αυτού του είδους τα αγνώστου ταυτότητος τέρατα έχουν συγκεκριμένο προγραμματισμό για εκτέλεση προμελετημένων εγκλημάτων. Δεν νουθετούνται τα τέρατα. Αντιμετωπίζονται ως λερναίες ύδρες με την αποφασιστικότητα και τη γενναιότητα του Ηρακλή.

39η ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ, ΔΙΟΜΗΔΗ

Τελικά, ίσως είναι καλύτερα που δεν πρόλαβες να ενηλικιωθείς, καλέ μου και τόσο απόμακρε πια, Διομήδη. Ούτε εμείς καταφέραμε να ενηλικιωθούμε. Παρατείναμε την εφηβεία και τα νιάτα μας μαζί με την εμπιστοσύνη στο αύριο, επιτρέποντας στον κάθε τυχάρπαστο να διεκδικεί και να κρατά τα ηνία εκμαυλίζοντας την κοινωνία και καταληστεύοντας τη χώρα. Φρενάραμε απότομα, συγκρουόμενοι βίαια με τη μέση ηλικία μας. Σπάσαμε τα μούτρα μας πάνω στο αποκρουστικό ντουβάρι με την κωδική ονομασία παγκόσμια διακυβέρνηση  και βρεθήκαμε να επιπλέουμε στη μέση ενός ορμητικού, θυμωμένου ποταμού.

ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ;

Αγαπητοί μου συμπολίτες,

Όχι οι κλέφτες κι οι λωποδύτες! Οι άλλοι, οι κανονικοί.

Αυτοί που σπουδάσαμε, λιγότερο ή περισσότερο, μάθαμε μια τέχνη, εργασθήκαμε και εργαζόμαστε έντιμα και αποτελεσματικά.

Αυτοί που διδαχθήκαμε από τους γονείς και τους δασκάλους τις ιερές αρχές της όντως ηθικής με τις οποίες αναπτύσσονται και καρποφορούν οι κοινωνίες των ανθρώπων.

Αυτοί που, μέχρι χθες, θεωρούσαμε αυτονόητη υποχρέωσή μας την συνέπειά μας προς το Κράτος, τους Θεσμούς και τον καθένα με τον οποίο συναλλασσόμαστε ή, απλά, βρισκόμαστε δίπλα, ακόμα και απέναντι.

Αυτοί που φτιάξαμε οικογένειες και αναθρέφουμε παιδιά με αγάπη και φροντίδα.

Αυτοί που κερδίσαμε λίγα ή περισσότερα από το μόχθο μας και τα αυγατίσαμε για την ευημερία που δικαιούμαστε ισόβια και για το ξέγνοιαστο αύριο των παιδιών μας.

Αυτοί που χαίρουμε της εκτίμησης του περιβάλλοντός μας – εργασιακού, κοινωνικού, οικογενειακού – επειδή είμαστε φυσιολογικά κοινωνικά όντα.

Αγαπητοί μου συμπολίτες,

Καλοί μου άνθρωποι, πού είμαστε κρυμμένοι;

Γιατί δεν φαινόμαστε πουθενά;

Γιατί δεν έχουμε, τόσο καιρό, αναλάβει στα υπεύθυνα και έμπειρα χέρια μας την κατάσταση;

Γιατί επιτρέπουμε σε γελοία ανδρείκελα, κάθε προέλευσης, να διαχειρίζονται τα του οίκου μας;

ΟΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΩΠΙΔΑ

Τριακόσιοι άνθρωποι αποφασίζουν για τις τύχες έντεκα εκατομμυρίων ανθρώπων. Τα έντεκα εκατομμύρια άνθρωποι λιγοστεύουν – μέρα με τη μέρα – εδώ και τρία χρόνια. Αυτοκτονίες χιλιάδων πολιτών με αίτια τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα στα οποία έχουν περιέλθει από τις αποφάσεις των τριακοσίων. Θάνατοι από την πείνα και το κρύο, αστέγων και άσιτων, τους οποίους οι αποφάσεις των τριακοσίων έξωσαν από τα σπίτια τους, αρπάζοντας την μπουκιά από το στόμα τους. Θάνατοι ηλικιωμένων, μεσηλίκων, νέων, παιδιών, εξ αιτίας των φονικών μειώσεων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οι τριακόσιοι παραμένουν σταθερά τριακόσιοι, ενώ ο πληθυσμός της χώρας βαίνει μειούμενος. Οι οικονομικές αποδοχές, καθώς και οι κοινωνικές, υγειονομικές και κάθε είδους κρατικές παροχές των εν λόγω τριακοσίων παραμένουν σταθερές ή βαίνουν αυξανόμενες, ενόσω οι αποδοχές και οι κρατικές παροχές κάθε είδους των αποδεκατιζόμενων έντεκα εκατομμυρίων βαίνουν μειούμενες ιλιγγιωδώς.

Η απόλυτη παράνοια, δε, είναι το γεγονός ότι τα προκλητικά προνόμια τα οποία απολαμβάνουν οι άθικτοι τριακόσιοι, είναι κερασμένα από τους έντεκα εκατομμύρια εξαθλιωμένους . Για να ακριβολογώ, είναι κερασμένα από ένα μεγάλο ποσοστό των υπό διωγμόν έντεκα εκατομμυρίων. Αφαιρώ ένα ποσοστό του πληθυσμού, το οποίο δεν συμμετέχει στο ρεφενέ. Αυτό το ποσοστό είναι αδιευκρίνιστο, καθώς οι μέθοδοι φοροείσπραξης οι οποίες καθορίζονται από τους εξέχοντες τριακόσιους, επιτρέπουν – αν δεν το προτρέπουν – στο εν λόγω ποσοστό να εργάζεται, να επιχειρεί και να κερδίζει εισοδήματα αόρατα στο Ελληνικό Δημόσιο και αφορολόγητα από τις Οικονομικές Εφορίες.

Δεν ακριβολογώ όταν αναφέρω πως οι τριακόσιοι προνομιούχοι πολίτες παίρνουν αποφάσεις για τον υπόλοιπο πληθυσμό. Η σωστή διατύπωση είναι ότι απλά ψηφίζουν νόμους, χωρίς να προ-απαιτείται η προηγούμενη ενδελεχής μελέτη και αξιολόγησή τους,

Ο ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος να κυβερνήσει.

Πω!Πω!Πω!

Δηλαδή, ο Αντωνάκης, με το τρίο μπελκάντο, ήταν έτοιμος από καιρό;

Σα να λέμε, ο Τζέφρι, με το κακό συναπάντημα, ήταν ετοιμοκύβερνος;

Ή ο Κωστάκης, με τα νομιμόφρονα και ουχί ηθικά παλικάρια του, ήταν έτοιμος;

Και για να μην πολυλογώ, ήταν έτοιμος να κυβερνήσει μια χώρα ο Αντρέας με τους ζιβαγκοζεϊμπεκόμαγκες;

Όχι! Κανείς τους δεν ήταν ούτε είναι έτοιμος να κυβερνήσει μια χώρα έντιμα και αποτελεσματικά για το καλό ενός λαού και μιας πατρίδας. Κανένας! Διότι ο λαός, εμείς όλοι, δεν ήταν – ούτε δείχνει να είναι – έτοιμος να κυβερνηθεί με ευνομία και ισονομία για την ευημερία του κοινωνικού συνόλου.

Π.Κ.Β. 01/11/2012

©Πέγκυ Βάβαλη_κείμενο και φωτογραφίες_01-11-2012

ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ

"Είτε βραδιάζει είτε φέγγει μένει λευκό το γιασεμί" Γ. Σεφέρης

Κρατιέμαι καιρό. Έσπασα χτες.

Έβαλα τα κλάματα βλέποντας τις χτεσινές παρελάσεις. Στρατιωτάκια αμίλητα, αγέλαστα, κουρδιστά. Στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα, αγέλαστα, παρατεταγμένα με τα όπλα στραμμένα εναντίον του λαού.

Εικόνες από τα σχολικά μου χρόνια με τους μισητούς "επισήμους" της εθνοφθόρας επταετίας στις εξέδρες. Βλέπω το ίδιο κακοφτιαγμένο και φτηνιάρικο έργο ξανά. Αυτή η επανάληψη δεν είναι μήτηρ μαθήσεως. Είναι επαναφορά κακού, του οποίου μύρια έπονται.

Κυνήγι μαγισσών από παρωπιδικούς, εκδικητικούς ιεροεξεταστές. Απαγορεύσεις, τρομοκρατία, συλλήψεις, φίμωση της ελευθερίας της έκφρασης. Η Αλήθεια δεν φιμώνεται, δεν φυλακίζεται, δεν δικάζεται και δεν παύεται. Η Αλήθεια είναι φωτιά. Φωτίζει και ζεσταίνει γλυκά τους μαχητές της. Καίει κι αποτεφρώνει όσους δεν αντέχουν τη δύναμή της.

ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ & ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑ

Αν η Λίστα Λαγκάρντ είναι προϊόν εγκλήματος, επιβάλλεται, ως αυτονόητη, η σύλληψη και η παραδειγματική τιμωρία ΟΛΩΝ των διακινητών και παραληπτών της πανευρωπαϊκά.

Αν η Λίστα Λαγκάρντ δεν είναι προϊόν εγκλήματος, επιβάλλεται, ως αυτονόητη, η σύλληψη και η παραδειγματική τιμωρία ΟΛΩΝ των Ελλήνων αξιωματούχων οι οποίοι είχαν και έχουν πρόσβαση σ' αυτήν και όχι μόνο δεν αξιοποίησαν τις περιεχόμενες πληροφορίες προς όφελος του Ελληνικού Κράτους και κατά συνέπεια του Ελληνικού Λαού, αλλά απέκρυψαν και ενδεχομένως παραποίησαν την Λίστα Λαγκάρντ.

Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, οι Έλληνες αξιωματούχοι οι οποίοι εμπλέκονται στην απόκρυψη και ενδεχόμενη παραποίηση της εν λόγω λίστας, είναι ύποπτοι σωρείας εγκληματικών πράξεων εις βάρος του Ελληνικού Λαού.

ΑΦΥΔΑΤΩΜΕΝΟΙ ΥΠΟ ΒΡΟΧΗΝ

Μαύρος, βαρύς ο ουρανός. Η βροχή μουλιάζει συμβολικά μια πατρίδα όπου οι κυβερνώντες τα έχουν κάνει μούσκεμα σ’ ένα χαλασμένο πλυντήριο κι ο λαός καλείται να τα ξεπλύνει, να τα στεγνώσει, να τα διπλώσει προσεκτικά και να τα παραδώσει στο αφεντικό. Ο αφυδατωμένος λαός, που ευνοείται από τη βροχή.

Τα εργασιακά, ξαφνικά, έγιναν λάβαρο των πολύχρωμων σωτήρων. Τα ήδη καταργημένα από τα ψηφισμένα Μνημόνια εργασιακά δικαιώματα, έγιναν το σημείο αιχμής και το άλλοθι μιας ενδεχόμενης τρικολόρε ρήξης. Τα εργασιακά μάς προέκυψαν ξαφνικά χθες βράδυ. Σαν ουρανοκατέβατα, αναστάτωσαν τους ιθύνοντες, οι οποίοι μας πήραν τ’ αυτιά με τις φάλτσες μεταχρονολογημένες κορώνες τους.

Για τα φορολογικά, καμιά αναστάτωση. Όσοι ακόμα έχουμε δουλειά, εξαναγκαζόμαστε να καταθέτουμε το εισόδημά μας για να πληρώνουμε τα σπασμένα του κάθε τσάμπα μάγκα. Δουλεύουμε για να πληρώνουμε χαράτσια και χρέη από δάνεια που δεν συνήψαμε. Δουλεύουμε, αγωνιώντας για το αύριο, κάθε μέρα. Δουλεύουμε για να τροφοδοτούμε τους offshore λογαριασμούς εκείνων που μας καταληστεύουν αμετανόητα και συσσωρευτικά. Κυριολεκτώ χρησιμοποιώντας το ρήμα «δουλεύουμε». Διότι έχουμε πάψει να «εργαζόμαστε» εδώ και τρία χρόνια.

ΘΑΛΑΣΣΑ

Θάλασσα τα κάναμε! Οι μεν με την ωχαδερφική ψιλοβολεμένη απάθεια, οι «δεν» με την κοντόφθαλμη, ξεδιάντροπη, ακόρεστη φαταουλιά.

Στα βαθειά μας πέταξαν κι ήταν κρύα τα νερά. Ξαφνιαστήκαμε!

Η θάλασσα όμως, επεκτείνεται από ακτή σε ακτή. Αυτό να το θυμάμαι, καθώς θα κολυμπώ συνετά και άφοβα.

Επίσης, να θυμάμαι, καθώς θα κολυμπώ σε άγνωστα νερά, τα αναφαίρετα δικαιώματά μου και τις αμετάκλητες υποχρεώσεις μου.

'Αρθρο 1: (Μορφή του πολιτεύματος)

1. Tο πολίτευμα της Eλλάδας είναι Προεδρευόμενη Kοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.

'Αρθρο 2: (Πρωταρχικές υποχρεώσεις της πολιτείας)

1. O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.

'Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)

4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

ΝΑ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ, ΜΑ, ΚΥΡΙΩΣ, ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΝΟΩ.

Καλή πατρίδα και καλό ξημέρωμα.

Π.Κ.Β. 16/10/2012

© Πέγκυ Βάβαλη_κείμενο και φωτογραφίες_16-10-2012

ΛΗΓΜΕΝΟΙ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Γίγαντες με πατάτες-άνευ του προαιρετικού μαϊντανού-

Έχω εμπνευσθεί, μαγειρέψει, σημειώσει, φωτογραφίσει και συμφάγει δεκάδες καινούριες συνταγές, από την ψήφιση του Μνημονίου Νο.1 μέχρι σήμερα. Πού διάθεση να τις αναρτήσω στην νόστιμή μου ενότητα Cucina Povera… Ο κόσμος να χάνεται κι εγώ να συνταγογραφώ βρώσιμα, δεν μου πήγαινε το χέρι… Σήμερα όμως, από χτες, για την ακρίβεια, με φωνάζουν από τα ράφια των μεγάλων σουπερμαρκετικών αλυσίδων όλα τα ληγμένα, προκαλώντας με να τα επεξεργαστώ στις κατσαρόλες μου. Προφανέστατα, μόνο στις μεγάλες αλυσίδες πώλησης τροφίμων θα μπορεί κανείς να προμηθεύεται ληγμένα επί πληρωμή. Το μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου δεν διαθέτει ληγμένα. Ή τα επιστρέφει, ή ξεμένουν στο ράφι, οπότε τα πετάει σιχτιρίζοντας την τύχη του για τη ζημιά του. Δεν τα κερνάει καν. Είναι προσβολή. Αν είναι να κεράσει, προσφέρει, με την καρδιά του, από τα φρέσκα.

Τα μαγειρέματά μου τα αρχειοθετώ κι εγώ, σε στικάκι. Το φυλάω κλειδωμένο στο συρτάρι μου κι εγώ. Κι εγώ, το ανοίγω όποτε χρειάζεται να προσθαφαιρέσω μαγειρικές ή να επέμβω και ν’ αλλάξω τις καταχωρημένες συνταγές. Έτσι συνηθίζεται στους κύκλους ημών των μαγειρευόντων.

Τα διεθνή βραβεία μαγειρικής είναι τα αστέρια Michelin, ενώ τα ντόπια είναι οι  γαστρονομικοί χρυσοί σκούφοι. Χρυσό σκούφο δεν θα πάρω, γιατί απονέμεται σε σεφ εστιατορίων. Ούτε αστέρι Michelin θα λάβω ποτέ, για τον ίδιο λόγο. Μαγειρεύω στην κουζίνα μου για τους δικούς μου και για τους φίλους μου. Τσάμπα και ιδιωτικά. Πιο εύκολο μου είναι να πάρω το Νόμπελ της Ειρήνης, παρά αστέρι και σκούφο. Διότι το Νόμπελ της Ειρήνης απονέμεται με βάση τα παγκοσμιοποιημένα συμφέροντα, άρα βάσει των τάσεων των αγορών. Αντίθετα με το αλαλούμ του Νόμπελ Ειρήνης, η γαστρονομία είναι σοβαρή υπόθεση και οι βραβεύσεις λαμβάνουν χώρα με αυστηρότατα και υψηλά κριτήρια.

Ένα στομάχι που πεινάει, γουργουρίζει. Είναι αναστατωμένο. Ένα στομάχι χορτάτο γαληνεύει. Οπότε, οι θρεπτικώτατες και νοστιμότατες συνταγές μου, ως ειρηνοποιές, θα μου χαρίσουν το επόμενο Νόμπελ της Ειρήνης! Φέτο δεν πρόλαβα. Με πρόλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση. (Μπουχαχαχαχαχαχαχαχάχάχά!!!!)

IN VITRO

8/10/12 Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΗ

Στις 24/02/2011 μοιραζόμουν τους προβληματισμούς και την ανησυχία μου σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους το Κράτος, μέσω των θεσμικών φορέων του, παρανομεί καταπατώντας το Σύνταγμα της Ελλάδας. 

http://www.papala-peggy.blogspot.gr/2011/02/blog-post_24.html#more

Αν ήταν ευρώ κάθε ανάσα χημικών και δακρυγόνων που εισπνεύσαμε από τον Φλεβάρη του 2011 μέχρι σήμερα, ίσως να μην χρειαζόμαστε τις πολεμικές και siemensικές γερμανικές αποζημιώσεις για την εξόφληση του χρέους που μας φορτώνουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών.

ΙΔΑΛΙΟΝ

Ο ήλιος ανατέλλει κάθε πρωί!

Παρατηρώντας τους «ηγέτες» του πλανήτη όπου κατοικώ, ντόπιους και αλλοδαπούς, σκέφτομαι πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από αγχωμένοι διεκδικητές μιας προσωρινής εξουσίας επί κακομαγειρεμένων οικονομικών μεγεθών.

* «... Τα πολύ παλιά χρόνια, νομίζω στην Εποχή του Σιδήρου, ίσως να ήταν στην εποχή του Χαλκού, τότε που κατέβαιναν τα Ελληνικά Φύλα και ρίζωναν μεγαλόπνοα σε τούτο το ευλογημένο κομματάκι του πλανήτη, ο βασιλιάς Χαλκάνωρ οδήγησε το λαό του σ’ ένα πανέμορφο νησί. Την Κύπρο. Έπρεπε να βρει το χώμα το πιο καρπερό και τον τόπο τον πιο φωτεινό. Μέρες πλανιόταν στο νησί. Ο άναξ μπροστά, ο λαός πιστός ακόλουθος. Σ’ ένα λοφάκι κάθισε να ξαποστάσει, κάτω από ένα δέντρο. Α! Πόση ομορφιά! Θαμπώθηκε. Έτρεχαν δάκρυα από τα μάτια του, ασταμάτητα. Όχι από λύπη ή συγκίνηση, ούτε από χαρά. Από το κοίταγμα του ήλιου άνοιξαν οι βρύσες των ματιών. Ο ήλιος ξεχείλιζε από παντού. Γέμιζε τον ουρανό ασφυχτικά, ξεπεταγόταν από τη θάλασσα σαν πολλαπλή έκρηξη διαμαντιών. Χωνότανε στην πέτρα, στο άσπρο μάρμαρο, γητευτής, καταργώντας το χρώμα, την υφή, κάνοντάς το διαφανές, μεταμορφώνοντάς το, μαγικά, σε πηγή φωτός. Την άλλη στιγμή, διαθλαστικά, μετάλλαζε το φως σε χρώμα και πυροβολούσε την όραση, με αχτίδες πλουμιστές. «Εδώ θα χτίσω την πόλη μου», είπε ο βασιλιάς. «Εδώ, που είδα τον ήλιο». «Είδε τον ήλιο, ο βασιλιάς! Είδε τον ήλιο!», ζητωκραύγασε ο λαός κι ανασκουμπώθηκαν να χτίζουν... Ιδάλιον, την είπαν την πόλη τους.

Οι καλοί βασιλιάδες ξέρουν να βρίσκουν ήλιο και νερό. Φωτίζουν και αναζωογονούν το λαό τους.

Ο ήλιος δίνει ζωή σε κείνους που τον αγαπούν. Δίνει δύναμη σε κείνους που τον σέβονται. Καίει όποιον είναι βλάσφημος.»

Η σημερινή ανατολή

* Απόσπασμα από το μυθιστόρημά μου ΚΙΤΡΙΝΟ ΦΟΡΕΜΑ ΣΟΥΕΝΤ»_INTERMEZZO 4._

Πέγκυ Βάβαλη 08/10/2012

© Κείμενο και φωτογραφίες Πέγκυ Βάβαλη_02-10-2012

 

Ο ΞΕΝΙΟΣ ΖΕΥΣ, Ο ΑΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΕΡΚΕΛ

Αγαπητό μου Ημερολόγιο,

Κυριακή 7 του Οκτώβρη του καταστροφικού έτους 2012 (αυτού στο οποίο τερματίζεται το ημερολόγιο των Μάγια καθώς και η ανοχή των συνεπών Ελλήνων φοροπληρωτών.).

Πολύ όμορφη ήταν η μέρα. Ηλιόλουστη, ευχάριστα ζεστή, φθινοπωρινά ήρεμη. Πήγα στη θάλασσα και κολύμπησα. Ισορροπώ στη θάλασσα. Αδειάζει το μυαλό από τα τοξικά απόβλητα της καθημερινότητας. Κάθαρση και γαλήνη του νου και της καρδιάς. Επιστρέφω σπίτι αναζωογονημένη, ανάλαφρη. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έτσι λειτουργούσε πάνω μου κολύμπι στη θάλασσα.

Ευτυχώς που πήγα στη θάλασσα σήμερα, υπομονετικό μου Ημερολόγιο. Ευτυχώς! Γιατί αυτά που ακούω και διαβάζω και βλέπω από τα ΜΜΕ, δεν είναι εξοργιστικά είναι εξωπραγματικά, άρρωστα και απάνθρωπα. Χυδαία. Ναι, το επίθετο «χυδαία» χαρακτηρίζει τα γεγονότα που συνωστίζονται ασφυκτικά και κακοπροαίρετα γύρω από την καθημερινότητά μας. Επίσης, είναι α ν ό η τ α. Εντελώς ανόητα. Προσβλητικά της νοημοσύνης μας, της ηθικής και αυτής της ανθρώπινης υπόστασής μας.

Θύμωσα. Θυμώσαμε. Αγανάκτησα. Αγανακτήσαμε. Τρία χρόνια τώρα, είμαστε ένας λαός σε νευρική υπερδιέγερση, σε κατάθλιψη, σε έξαλλη κατάσταση. Κουράστηκα να θυμώνω, να εκνευρίζομαι, ν’ απογοητεύομαι, να αγανακτώ, να θλίβομαι. Κουραστήκαμε.

Οι θεσμοί έχουν καταντήσει ατάλαντοι κουρελιάρηδες κλόουν, που κανείς δεν μπαίνει στον κόπο ν’ ασχοληθεί με τα κακόγουστα νούμερά τους.

Ο λαός ψηφίζει τους ίδιους, ξανά και ξανά, κι ύστερα τους βρίζει.

Η Δημοκρατία έχει μεταλλαχθεί σε νομοθετική διαδικασία μη εφαρμοζόμενων νόμων και λειτουργεί με ψευδείς προεκλογικές εξαγγελίες, περισυλλογή ψήφων για ίδιο όφελος και αλληλοεξυπηρετήσεις και με μετεκλογικές ύβρεις.

Βαμπιρικοί Μονόλογοι

Τελευταία μέρα του Σεπτέμβρη. Πανσέληνος. Δίχως ρομαντική διάθεση, δίχως ερωτικούς συνειρμούς, σχεδόν «δίχως θεό», που θα έλεγε και ο Άγγελος Τερζάκης. Ούτε τα βαμπίρ δεν βγήκαν να ρουφήξουν αίμα προχτές, την Κυριακή. Κρύφτηκαν κι οι λυκάνθρωποι στις σκοτεινές σπηλιές τους. Ο κόμης Δράκουλας κλειδαμπαρώθηκε στον τάφο του κι έβαλε και το ταμπελάκι «Μην Ενοχλείτε». Γενικά, το τελευταίο διάστημα έχει πέσει σύρμα στα αιμοβόρα πλάσματα του σκότους, κάτι σαν ταξιδιωτική απαγόρευση, ν’ αποφεύγουν τους Ελληνικούς προορισμούς. Όχι μόνο δεν έχει μείνει σταγόνα αίμα να χορτάσουν την πείνα τους, αλλά κινδυνεύουν με αποστράγγιση αν εισέλθουν εντός των Ελληνικών συνόρων χορτάτα.

Κατά τη διάρκεια της Πανσελήνου της 30^ης Σεπτεμβρίου κυκλοφορούσε στην Ελλάδα μια αιμοσταγής τριανδρία, αιμοσταγέστερη του Καρπάθιου ευγενούς και των ακολούθων του. Αυτή η ανθρωποκτόνος τριανδρία επισκέπτεται την ηλιόλουστη χώρα σε τακτά και άτακτα χρονικά διαστήματα και συναντιέται με μια γιαλαντζί τριανδρία ιθαγενών υποχθόνιων πλασμάτων. Η γηγενής τριανδρία έχει αυθορμήτως αναλάβει να αποστραγγίζει κάθε σταγόνα αίματος από τις φλέβες όλων των ιθαγενών και κυρίως από τα παιδιά, τα βρέφη και τα αγέννητα και να το παραδίδει στην επισκέπτρια τριανδρία, την οποία, χάριν συντομίας, θα αποκαλούμε «Τρόικα». Η αλήθεια είναι, ότι η γιαλαντζί τριανδρία δυσκολεύεται να απεξαρτηθεί από μια κακή συνήθεια δεκαετιών. Έξις δευτέρα φύσις, για να το πω επιστημονικά και να πουλήσω μούρη. Οι διάφορες γιαλαντζί τριανδρίες, ανανδρίες κτλ, είναι εθισμένες να ρουφάνε το αίμα των ωραίων και κοιμωμένων ιθαγενών για την πάρτη τους. Δεκαετίες τώρα, το ρούφαγαν λίγο-λίγο, μετά περισσότερο-περισσότερο, ώσπου τέλειωσε. Πάνω που τέλειωσε, μάθανε πως ρουφιόμαστε πλακώσανε κι οι τρόικες και τα γιαλαντζί βαμπίρ, πάθανε απόγνωση και ντουβρουτζά.

Δ.Ε.Θ., Η ΕΝΑΡΞΗ (Ερωτηματολόγιο # 6)

► Γιατί έχει επικρατήσει η «παράδοση», ο εκάστοτε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, εγκαινιάζοντας την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, να απευθύνεται στο Λαό της Ελλάδας εν είδει διαγγέλματος;

► Γιατί δεν αρκείται, ο εκάστοτε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, σε μία ομιλία κατάλληλη για τα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης;

► Γιατί, όταν ένας άνθρωπος είναι Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ξεχνάει τις εξαγγελίες που έκανε όταν δεν ήταν  Πρωθυπουργός της Ελλάδας;

► Γιατί ο τρέχων Πρωθυπουργός της Ελλάδας ωρυώταν κατά του περσινού και του προπέρσινου  Πρωθυπουργού της Ελλάδας;

► Μόνο επειδή εποφθαλμιούσε τη θέση τους;

Όπου και να ταξιδέψω η ΔΕΗ με κατακεραυνώνει

Πανό στα Χανιά. Αύγουστος 2012

Όπου και να ταξιδέψω η ΔΕΗ με κατακεραυνώνει

Στην Κρήτη μέσ’ στο λιμάνι των Χανίων το πανό του συλλόγου
ορμούσε πάνω από το βράχο για να αποτυπωθεί στην όρασή μου
καθώς κατέβαινα την κατηφόρα κι η καταμέτρηση με απειλούσε
ανεβάζοντας ξανά το λογαριασμό στις κιλοβατώρες του μετρητού
ως που να συναντήσει το αίσχος του χαρατσιού.

Στο παλιό λιμάνι ιδρώνοντας σε σεζ λονγκ που όλοι αράζαν
περιμένοντας να φέρει ένας σερβιτόρος τις ρακές
καρφώθηκε το βλέμμα στη βραχοπλαγιά, στις πέτρες
και σαν μια σαΐτα, τιναγμένη ξαφνικά
από τα πέρατα μιας ευμάρειας βασιλεμένης,
είδα τις διαμαρτυρίες για το κοινωνικό αγαθό, στημένες στις μεγάλες πέτρες του νησιού των Κρητικών
και συντάχθηκα μαζί τους
καθισμένη στο καφέ του ξενοδοχείου της ωραίας πόλης των Χανίων.
Έβγαλα φωτογραφία, στηριγμένη σε μια μάντρα
με τη μηχανή κρεμασμένη στο λαιμό μου.
Από το λόμπυ του ξενοδοχείου
ακούγονταν οι μαντινάδες.

Τι θέλουν όλοι αυτοί που λένε
πως σώζουνε την Ελλάδα ή το Ευρώ;
Ο ένας έρχεται από το Λάος και μαζί με τον άλλο πηγαίνει στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Ο άλλος πηγαίνει για πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς κι είν' ευχαριστημένος.
"Βρήκα το εκκαθαριστικό της ΔΟΥ κι έπαθα πανικό", λέει ο φίλος.
Στο μεταξύ η ΔΕΗ με παιδεύει
δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει σαν μας τελειώσουν τα λεφτά, τα ρημάδια
και μας περιγελάνε εκείνοι που μας κλέβουν.
Παράξενος κόσμος που λέει πως βρίσκεται στην Ενωμένη Ευρώπη
και δε βρίσκεται πουθενά

ΟΙ ΛΑΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΟΥΣ

ΟΙ ΛΑΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΤΟΥΣ ΕΝΩΣΗΣ.

Δηλαδή, Αγαπητό μου Ημερολόγιο, 

ΟΙ ΛΑΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΜΑΣ ΕΝΩΣΗΣ.

Ο ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ &ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΟ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ

Δεν θα άντεχα να κοσμήσω το κείμενό μου με πρωθυπουργική φωτό...

Tέτοια ξεφτίλα! Να δίνει συνέντευξη Πρωθυπουργός - ο όποιος πρωθυπουργός, όποιας χώρας - σε μια χυδαία βρωμοφυλλάδα! Πώς δεν σκέφτηκαν οι γραφίστες της να τον κάνουν εξώφυλλο, καθισμένο πάνω στον μέσο δάχτυλο της Αφροδίτης της Μήλου;

Δεν με εκπλήσσει, αλλά οφείλουμε να τονίζουμε τέτοια θέματα προσβλητικά της υπόστασής μας ως Κράτους. 

Δεν με εκπλήσσει η πρωθυπουργική ανοησία.

Δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι οι ερωτήσεις (ας το παραδεχτούμε) του δημοσιογράφου της γερμανικής φυλλάδας είναι κρίσιμες, επίκαιρες και καίριες.

Δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι οι πρωθυπουργικές απαντήσεις είναι ανόητες, ανυπόστατες και αναληθοφανείς.

Δεν με εκπλήσσει το πόσο αυτονόητα κάθεται ο πρωθυπουργός στο σκαμνί τη φυλλάδας και απολογούμενος επαιτεί. Του συγκεκριμένου του αρκεί που έγινε πρωθυπουργός, ακόμα και μόνο για να ασχολείται η Μπιλντ μαζί του. Τόσο ξέρει, τόσο μπορεί, τόσο κάνει, χωρίς ηθική, χωρίς αιδώ, καβάλα στο σάπιο του καλάμι.

Αυτό που με εκπλήσσει και με θλίβει βαθειά, είναι το γεγονός ότι ΕΜΕΙΣ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ να συνεχίζεται ο ανήλεος διωγμός μας και η διεθνής διαπόμπευσή μας ως πειραματόζωων των Αγορών και κάθε αγοραίου.

 

Είμαστε κακομοίρηδες τρακαδόροι και αμετανόητοι μιζαδόροι;

Είμαστε αξιολύπητα μπατηράκια;

Είμαστε άξιοι να εκπροσωπούμαστε από τέτοιες κυβερνήσεις;

Είμαστε άβουλα, άλαλα, άπραγα, καταδικασμένα χαμστεράκια, τελικά;

Αντί των κακόγουστων εξωφύλλων της φυλλάδας, μια όμορφη ελληνική εικόνα

ΠKΒ 22-08-2012

©Κείμενο και φωτογραφίες  Πέγκυ Βάβαλη_22-08-2012