Έχουμε
κρίση, που τη λένε και χρεοκοπία, κάποιοι. Άλλοι τη λένε ακυβερνησία. Άλλοι τη
λένε μπάχαλο. Λένε κι άλλα, αλλά είναι κακά λόγια.
Έχουμε
συνεχείς καβγάδες. Η Κυβέρνηση λέει πως για όλα φταίει η Αντιπολίτευση. Η
Αντιπολίτευση λέει ότι για όλα φταίει η Κυβέρνηση. Τα υπόλοιπα κόμματα λένε ότι
φταίνε κι οι δυο που ζούμε χάλια. Η Κυβέρνηση λέει, επίσης, ότι κάτι μικρότερα
κόμματα τσιγκλάνε τον κόσμο και ότι αυτά φταίνε για τη λαϊκή δυσαρέσκεια, η
οποία εκφράζεται με αγανακτισμένες διαδηλώσεις.
Τσακώνονται και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, με την Κυβέρνηση. Ενίοτε και μεταξύ τους. Όταν διαδηλώνουν οι συνδικαλιστές, ή οι κομματικές οργανώσεις, ή ο αποκαμωμένος λαός, τσακώνονται οι δυνάμεις καταστολής, ποιος θα τσακίσει περισσότερους διαδηλωτές και ποιος θα ρίξει περισσότερες βόμβες κρότου λάμψης και χημικά. Επειδή είναι φουντωμένοι και κάνουν και συλλήψεις ειρηνικών πολιτών, συγχρόνως, δεν προλαβαίνουν να παρατηρήσουν ότι μια χούφτα «γνωστοί-άγνωστοι», τα κάνουν όλα λίμπα, άρα αυτούς "αδυνατούν" να τους συλλάβουν, διότι "αδυνατούν" να τους αναγνωρίσουν, διότι είναι αόρατοι, μέσα στους πυκνούς δακρυγόνους καπνούς.
Τσακώνονται και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, με την Κυβέρνηση. Ενίοτε και μεταξύ τους. Όταν διαδηλώνουν οι συνδικαλιστές, ή οι κομματικές οργανώσεις, ή ο αποκαμωμένος λαός, τσακώνονται οι δυνάμεις καταστολής, ποιος θα τσακίσει περισσότερους διαδηλωτές και ποιος θα ρίξει περισσότερες βόμβες κρότου λάμψης και χημικά. Επειδή είναι φουντωμένοι και κάνουν και συλλήψεις ειρηνικών πολιτών, συγχρόνως, δεν προλαβαίνουν να παρατηρήσουν ότι μια χούφτα «γνωστοί-άγνωστοι», τα κάνουν όλα λίμπα, άρα αυτούς "αδυνατούν" να τους συλλάβουν, διότι "αδυνατούν" να τους αναγνωρίσουν, διότι είναι αόρατοι, μέσα στους πυκνούς δακρυγόνους καπνούς.
Και σήμερα
έγιναν προσαγωγές πολιτών. 94, παρακαλώ, μέχρι να χαιρετηθεί ο Πρωθυπουργός με
τον Δήμαρχο της συμπρωτεύουσας, ο οποίος Δήμαρχος, μέχρι να πιάσει το
πρωθυπουργικό χεράκι, ήταν έξαλλος. Μετά, ούτε γάτα και μεγάλη ζημιά. Έχουμε
ΔΕΘ αυτή την εβδομάδα. Δεν ξέρω αν θα έχουμε Θεσσαλονίκη, μετά τη ΔΕΘ. Η οποία
ΔΕΘ, δεν φταίει, διότι είναι μια Διεθνής Εμπορική Έκθεση με στόχο να
αναδεικνύει την πόλη της, τη χώρα και την οικονομική ανάπτυξη. Δεν φταίει η ΔΕΘ
για τα δεινά, ενώ, η καημένη, δεν δύναται να φέρει, ως κούκος, την Οικονομική
Άνοιξη.
Γιατί
πηγαίνουν, αυτοί κακοί άνθρωποι, και λένε βλακείες μέσα σε κοτζάμ Συνεδριακό
Κέντρο; Γιατί τους δέχονται και δεν τους πετάνε έξω με τις κλωτσιές, ώστε να
εγκαινιάζεται πανηγυρικά και να διεξάγεται ομαλά, η ΔΕΘ; Τι δουλειά έχει εκείνος ο κύριος να λέει
γρουζουζιές τη μέρα των εγκαινίων μιας διεθνούς εμπορικής έκθεσης; Άκου, τώρα,
ευχή που μας δίνει, ο χαμένος! «Τουλάχιστον, ένας εργαζόμενος σε κάθε σπίτι»,
λέει και χαίρεται! Στα μούτρα σου, γρουσούζη! Στο δικό σου σπίτι να μείνει ένας
εργαζόμενος και να μην είσαι εσύ! Στο δικό σου το σπίτι να απομείνει ένας
μονάχα εργαζόμενος και να μην είναι αμοιβόμενος!
Καταφθάνουν
οι «επίσημοι» μέσα σε δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και υπό εκσφενδονισμούς
γαλακτοκομικών προϊόντων και ζαρζαβατικών. Γιατί κάθε κυβερνητικό στέλεχος περιστοιχίζεται
από, τουλάχιστον, μια διμοιρία ΜΑΤαζτήδες σε κάθε επίσημη εμφάνισή του, η οποία
διμοιρία τον προστατεύει από την ενδεχόμενη έκφραση δυσαρέσκειας των πολιτών οι
οποίοι είναι οι εργοδότες του; Ποιος είναι το αφεντικό: ο εργοδότης ή ο
εργοδοτούμενος; Εγώ γνωρίζω ότι ο εργοδότης είναι το αφεντικό. Η Κυβέρνηση
γιατί επιμένει το αγνοεί προκλητικά;
Εκείνος ο
κύριος, που άλλοτε μου εμφανίζεται με το μαύρο κολάν, άλλοτε με το τσεμπέρι και
άλλοτε με κοστούμι, μου έλεγε, πρόσφατα, ότι λεφτά υπάρχουν. Άρα, περίμενα ότι
ξέρει πού βρίσκονται και θα μου τα φέρει πίσω. Μπα! Δεν μου τα έφερε πίσω. Δεν
ξέρω τι τα έκανε. Το μόνο που ξέρω είναι ότι επέμενε σθεναρά, ούρλιαζε και
χτύπαγε και το χέρι και έλεγε και ξανάλεγε «Λεφτά Υπάρχουν!». Οπότε συμπεραίνω
ότι τα βρήκε και κάπου τα πήγε και μου τα ξαναέκρυψε. Μπορεί και να τα
εξαφάνισε! Μπορεί να είναι και μάγος, εκτός από ποδηλάτης, κωπηλάτης,
μαραθωνοδρόμος και θυμωμένος! Μάγος είναι, σίγουρα, γι’ αυτό μιλάει
ακαταλαβίστικα. Είναι τα μαγικά αλαμπουρνέζικα, τα σουλουμουντουκουμτσιτσιρικά,
αυτά τα αμπρακαταμπρικά που μου φωνάζει, κάθε φορά που βρίσκεται πίσω από ένα
μικρόφωνο! Που είναι ο άλλος μάγος, εκείνος που έλεγε “Phaedon, don’t do it!”, να του πει, στα ξένα, “Jeffrey, don’t do it!” και να τον εξαφανίσει;
Έχει και
δυο χοντρούς φωνακλάδες κυρίους, έναν δεξιά του κι έναν αριστερά του, οι οποίοι
είναι άγριοι. Ο ένας όλο βρίζει κι άλλος όλο μαλώνει. Και τρώνε. Όλο τρώνε,
όλοι μαζί! Έχει και κάτι κυρίες, που βάζουν κάτι τσιρίδες, που σπάνε τζάμια και
όχι μόνο. Έχει κι άλλους παρατρεχάμενους και αξιωματούχους, καθώς και πλήρη
σύγχυση, μάλλον. Διότι λέει και ξελέει συνεχώς και μετά δεν αναγνωρίζει ούτε
αυτό που είπε, ούτε αυτό που ξείπε. Πάντως, έχω να το λέω, είναι δωρητής οργάνων, καθώς και οι υπόλοιποι. Αυτό είναι το δώρο που μας κάνουν. Τα παίρνουν όλα και φεύγοντας, μας αφήνουν τα... όργανά τους. Γεμίσανε μια μάντρα "όργανα"! Πάρε τα "όργανά" μου, που λέει και ο λαός!
Γιατί
βγάζουν λόγους και δεν βγάζουν το σκασμό;
Επίσης,
γιατί δεν βγάζουν και κανέναν λαγό από το καπέλο, να τον κάνουμε με τα
κρεμμυδάκια, διότι μού ήρθε μια λιγούρα;
Με τα
κρεμμυδάκια, να τον κάνουμε. Άρχισα να πεινάω.
ΠΚΒ 10-09-2011
© Πέγκυ Καρατζοπούλου-Βάβαλη - 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου