Όρια. Οφείλουμε να θέτουμε τα όριά μας, οι άνθρωποι, με την
απλή μέθοδο του «Μέτρον Άριστον». Ξεφεύγουμε. Ξεστρατίζουμε στα σκοτεινά
μονοπάτια της ανοησίας κι όλο σκοντάφτουμε πάνω σε περιττώματα, τα οποία
φαντάζουν σαν ανυπέρβλητα εμπόδια.
Μπόχα, δυσωδία, αποπροσανατολισμός. Πώς να προς-ανατολιστείς
όταν κυκλοφορείς σ’ ανήλιαγα στενοσόκακα? Μα είναι απλό! Αλλάζεις πορεία.
Επιλέγεις τον φωτεινό και ανοιχτό δρόμο. Μπορεί να είναι λεωφόρος, μπορεί και
ανηφορικό μονοπάτι. Το ουσιώδες είναι να βλέπεις τον ήλιο και να ακολουθείς το
φως.
Ορίζω, οριοθετώ. Ορίζω το σπιτικό μου, την καθημερινότητά
μου, θα πει ούτε ξεπερνώ, ούτε επιτρέπω να παραβιάζει κανείς τα όριά μου. Θα
πει, σέβομαι και προστατεύω τα όρια του διπλανού, του απέναντι, του ζωτικού συνόλου
εντός του οποίου οριοθετείται και ορίζεται η ύπαρξή μου.
Ορίζων και οριστικός οφείλει να είναι ο λόγος μου,
προερχόμενος από τη σκέψη μου και ταυτόσημος με την κάθε πράξη μου.
Υ.Γ. Η γαρδένια έχει ηρεμιστικές ιδιότητες. Μια βαθειά
εισπνοή στο κατάλευκο ευωδιαστό άνθος της καθαρίζει το αναπνευστικό σύστημα και
το νου.
Π.Κ.Β. 21/06/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου