Οι μάσκες πέφτουν. Άτσαλα και κακόγουστα. Συχνά, βίαια. Δεν
θα γινόταν αλλιώς. Χυδαίες μάσκες,
προχειροφτιαγμένες, επιπόλαια φορεμένες σε πρόσωπα συνήθως άπλυτα. Η βία,
όποιας μορφής, απ’ όποια πλευρά κι αν ασκείται – κρατική ή λαϊκή – είναι απεχθής.
Αναπόφευκτη, συγχρόνως, εξαιτίας της πτώσης των αξιών και των αρχών που ορίζουν
την ανθρώπινη υπόσταση και την αρμονική κοινωνική συνύπαρξη.
Οι μάσκες που πέφτουν και πέφτοντας, συμπαρασύρουν τους κάθε
είδους και βεληνεκούς μασκαράδες στο προσωπικό ή κοινωνικό γκρέμισμα της
κίβδηλης εικόνας τους, εκπέμπουν μια αηδιαστική μπόχα σήψης, καθώς
αποσυντίθενται. Τα υλικά, με τα οποία είναι φτιαγμένες, προέρχονται από
υπονόμους της ανηθικότητας και κάδους ανακύκλωσης της ξεδιαντροπιάς. Ευτυχώς,
αυτού του είδους τα προσωπεία είναι μιας χρήσης, αυτοκαταστρεφούμενα και μη
ανακυκλώσιμα.
Ένας απέραντος σκουπιδότοπος, η χώρα κι ολόκληρος ο γαλάζιος
πλανήτης, μέχρι να πέσουν και τα τελευταία προσωπεία. Χωματερή της παράκρουσης και
των αδηφάγων σκουληκιών που τρέφονται από τα σάπια υπολείμματα των ηθικά νεκρών
μελών μιας κοινωνίας που τελεί σε πλήρη απεγνωσμένη σύγχυση.
Θα καθαρίσει το τοπίο, μόλις ανασκουμπωθούμε όλοι εμείς, και
πιάσουμε τις μάνικες με το καθαρό νερό, να ξεπλύνουμε τα απορρίμματα και κάθε
είδους περιττώματα. Θα φωτίσει και θα φωτιστεί ο τόπος, όταν, με μια απλή και
αποφασιστική κίνηση σηκώσουμε τη λιγδιασμένη κουρτίνα που κρύβει τον ζωογόνο
ήλιο και επιτρέψουμε στο φως να μας οδηγήσει στην Αλήθεια, η οποία στη δωρική
διάλεκτο είναι Αλάθεια.
«Εμείς» είμαστε όλοι. Απορρίπτω τη διχαστικότητα του «εμείς»
και «εκείνοι», ή «οι άλλοι», που μας έφτασε εδώ που βρισκόμαστε σαν ανθρώπινη
κοινωνία.
Αφιερωμένο εξαιρετικά και ανεξαίρετα, σε κυβερνώντες και κυβερνωμένους, ημεδαπούς κι αλλοδαπούς, σε διαμορφωτές της κοινής γνώμης και αποχυμωτές των καρπών της ζωής μας, σε δανειοδότες και δανειοδοτουμένους, σε λογοδότες και λογοδιαρροϊκούς, σε πατροδοκάπηλους, πατριδολάτρες και απλούς, φυσιολογικούς πολίτες, σε όλους εμάς που κατοικούμε τη Γη, σπρώχνοντας και στριμώχνοντας ο ένας τον άλλο, ενώ χωράμε και περισσεύουμε κι εμείς και τα καλά και τ' αγαθά!
Π.Κ.Β. 06/03/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου