ΤΑ ΜΠΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥ ΠΙΝΓΚ-ΠΟΝΓΚ ΚΙ Ο Γ! ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Τρία πουλάκια κάθουνταν και έλεγαν βλακείες. Τρία Υπουργεία ανέλαβαν να διαχειριστούν τα θέματα των γερμανικών αποζημιώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου. Να διαχειριστούν, τονίζω, γιατί καμιά πρόθεση να τα λύσουν και να φέρουν στα κρατικά ταμεία τα κεφάλαια που υπερβαίνουν τα 160 δισεκατομμύρια ευρώ και μαζί με τους τόκους, πιθανότατα υπερβαίνουν το σύνολο του δήθεν ελληνικού χρέους, μετά τόκων. Τα μόνα θέματα τα οποία διαχειρίζονται, φέρνοντάς τα σε πέρας, οι κυβερνώντες αυτή τη χώρα, είναι η διαχείριση των κρατικών ταμείων, των οποίων το άδειασμα αποπερατώνουν επιτυχέστατα!

Οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος, για την Ελλάδα έληξε το 1944, δηλαδή πριν από 68 χρόνια. Γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα, την είσπραξη των οποίων, για άγνωστους και σκοτεινούς λόγους, οι ελληνικές κυβερνήσεις, τουλάχιστον εκείνες της ζημιογόνας μεταπολίτευσης, δεν έθεσαν σαν έναν από τους πρωταρχικούς στόχους τους.

Να φταίει η Αριστερά; Να φταίει η Χουντική Επταετία; Να φταίει η Τουρκοκρατία; Ενδέχεται να φταίει το Βυζάντιο και κυρίως οι σκοτεινοί παλατιανοί διάδρομοι. Κάποιοι, αρκετοί, φέρουν την ευθύνη και αυτοί οι κάποιοι είναι οι πρώτοι οι οποίοι την αποποιούνται, εναποθέτοντάς την στην αυλή του γείτονα, ο οποίος είναι συνήθως, ο πολιτικός τους αντίπαλος, ενίοτε και προκάτοχος θώκου επί του οποίου ευρίσκονται καθήμενοι. Έχει κι αυτό το θέμα μετατραπεί σε μπαλάκι του πινγκ-πονγκ, το οποίο παίζουν αντιαθλητικά τα κόμματα που νέμονται την εξουσία σ’ αυτόν τον τόπο.

Αντί να έχει τεθεί, εξ αρχής, σαν ισχυρότατο διαπραγματευτικό χαρτί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές – που μας χρωστάνε περισσότερα απ’ όσα τους χρωστάμε – εξακολουθεί να κάνει βαρετά γκελ στο τραπέζι του κομματικού πινγκ-πονγκ και να μας ζαλίζει, μαζί με τόσα, αμέτρητα μπαλάκια που γκελάρουν ενοχλητικά πάνω στο ξεχαρβαλωμένο, λιγδιασμένο τραπέζι του πολιτικού μας συστήματος. Η ενόχληση και η ρύπανση της ελληνικής ατμόσφαιρας, από τα ιπτάμενα μπαλάκια, έχουν ξεπεράσει τα όρια του συναγερμού αυτές τις μέρες, κατά τις οποίες ο μεν κόσμος χάνεται, ο δε προεκλογικός αγώνας διεξάγεται ξύλινος, ανυπόστατος και αποδιοπομπαίος.

Εδώ και μερικά χρόνια έχει ξεκινήσει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος – του οποίου η Ελλάδα είναι ένα από τα πρώτα θύματα – κι ακόμα δεν έχουμε εισπράξει τις γερμανικές οφειλές του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου!

Βιώνουμε τις συνέπειες και τα δεινά του Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου, μέσα στην παραφροσύνη της ετεροχρονικότητας των σταδίων του. Οι πόλεμοι, μέχρι σήμερα ξεκίναγαν από την κήρυξή τους, διεξάγονταν μάχες ανάμεσα σε εχθρικά στρατεύματα, με απώλειες από κάθε πλευρά και στο τέλος είχαμε τους νικητές και τους χαμένους. Αυτός ο ακήρυχτος πόλεμος λαμβάνει χώρα μεταξύ συμμάχων, έχει μονόπλευρες απώλειες και εκατομμύρια θύματα, τα οποία ενώ δεν έχουν λάβει μέρος σε καμιά μάχη, έχουν θυματοποιηθεί με συμμαχικές αποφάσεις συνοπτικών διαδικασιών. Επειδή ο πόλεμος είναι ετεροχρονισμένος, ως προς τα στάδια διεξαγωγής του, φρονώ πως το επόμενο στάδιο θα είναι οι μάχες, τις οποίες θα δώσουν οι στρατιές των θυμάτων απρόβλεπτα και νικηφόρα.

Π.Κ.Β. 29/03/2012

©κείμενα και φωτογραφίεςΠέγκυ Βάβαλη_29-03-2012