Γιατί, ειδικά τώρα, ενώ το
χωριό καίγεται, το Κράτος απογράφεται?
Γιατί πρέπει, ανάμεσα στις θυσίες και
τα χρέη τα οποία το Κράτος έχει
φορτώσει στους ώμους των συνεπών Ελλήνων Πολιτών, εξ’ αιτίας της ασυνέπειας,
της αναποτελεσματικότητας και της, εδώ και μερικές δεκαετίες, αμφιβόλου
εντιμότητας διακυβέρνησης, να φορτώνει άλλο ένα έξοδο € 85.000.000 τουλάχιστον? Δουλειά δεν είχε ο κυβερνών, απέγραφε
τα παιδιά του…
Γιατί το Κέντρο, ιστορικό και ανιστόρητο, της Αθήνας έχει
καταντήσει εκτροφείο εγκληματιών κάθε είδους και κάθε βαθμού? Γιατί το Κέντρο της Αθήνας μυρίζει αίμα αθώο? Γιατί η Χώρα μου, η ηλιόλουστη, έχει
μετατραπεί σε Ρωμαϊκή Αρένα θεαμάτων,
άνευ άρτου, προς τέρψιν ψυχασθενών? Γιατί κόπτομαι για το Βωμό που… πάτησε το
τραίνο, ενώ μ’ έχουν ανεβάσει στο
θυσιαστήριο του μεγάλου βωμού, ως Ιφιγένεια χωρίς κριάρι? Γιατί η Αθηνά δε στέλνει το κριάρι, να τελειώνουμε με τη θυσία
και το σύννεφο να με πάρει να φύγουμε, να ησυχάσω? Συν Αθηνά και χείρα κίνει! Να το θυμάμαι αυτό…
Γιατί ο Έλλην της Διασποράς και Πρωθυπουργός της Χώρας μου,
έχει την αξίωση να του παραχωρήσω την ευθυτενή πλάτη μου για ν’ αποθέσει
περισσότερα βάρη από αυτά που αναγκάζομαι να κουβαλώ με τα δυο μου χέρια, χωρίς
να τα καταφέρνω και χάνοντας, τελικά, την ισορροπία μου? Γιατί να θέλει, άραγε, να με μετατρέψει σε καμπούρη «Κουασιμόδο-βάλε-πλάτη»,
κρούοντάς μου, εν είδει σειρήνων συναγερμού, τεράστιες καμπάνες εκκωφαντικών
ντεσιμπέλ, εισαγόμενης δυτικής τεχνολογίας? Γιατί τα Δελτία Ειδήσεων είναι
ηχορυπαντικά, αερολογικά και ασυνάρτητα?
Γιατί ο πολιτικός λόγος έχει μεταλλαγεί σε λασπολογικό ντελίριο? … Στου κουφού
την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα!
Γιατί τους εκσυγχρονισμένους αστυνομικούς τους λέμε, στην
αργώ, ακόμα μπάτσους, ενώ θα έπρεπε
να τους αποκαλούμε κλώτσους? Γιατί επιτρέπεται η Αστυνομία να
επιτίθεται στους εργοδότες της πολίτες με δακρυγόνα, δηλαδή με θανατηφόρα
δηλητήρια, ενώ απαγορεύεται στους πολίτες να χρησιμοποιούν τα εν λόγω
δηλητήρια, τα οποία, αν χρησιμοποιήσουν, διώκονται από τον νόμο ως εγκληματίες? Ποιος νόμος επιτρέπει στα όργανα της
τάξης, με τους φουτουριστικούς εξοπλισμούς και τις σταυροφορικές πανοπλίες, να
ποδοπατούν και να γκλομποχτυπούν τους ανθρώπους των οποίων την ασφάλεια, τη ζωή
και την ακεραιότητα οφείλουν να φυλάττουν?
Γιατί οι κυβερνώντες, οι πολιτικοί, οι εκπρόσωποι θεσμών και αρκετοί
μεγαλοπαράγοντες της οικονομικής – και όχι μόνο – ζωής του τόπου, κυκλοφορούν μόνιμα
περιστοιχισμένοι από ένστολους και άστολους αστυνομικούς φρουρούς, ενώ εγώ, οι
συμπατριώτες μου και οι κυκλοφορούντες σ’ αυτή τη χώρα είμαστε απροστάτευτοι? Γιατί δεν έρχεται το 100 όταν
ληστεύουν το σπίτι του γείτονα, ή όταν τον σφάζουν, ενώ είναι πάντα παρόν όταν
κάποιοι προτίθενται να σηκώσουν μπάρες διοδίων ή να εκσφενδονίσουν επιδόρπια
γιαουρτιού? Βάλαμε, όμως, αστυνομικούς
της γειτονιάς στις περισσότερες, αλλά όχι σε όλες τις γειτονιές…
Γιατί οι ήρωες της Ελληνικής Κοινωνίας είναι θύματα τυφλής ή ορώσας βίας? Γιατί να καίγονται
άνθρωποι σαν τα ποντίκια στον εργασιακό τους χώρο? Ποιο το κοινωνικό όφελος της
στυγνής δολοφονίας εφήβων, ή σαραντατετράχρονων οικογενειαρχών? Ποιος φταίει
για τον μέχρι θανάτου ξυλοδαρμό διαδηλωτών? Ποιος παρανοϊκός τοποθετεί
θανατηφόρες αόρατες ζαρντινιέρες σε κεντρικά σημεία πόλεων? Γιατί οι ήρωες να
μην είναι οι ζωντανοί, σοφοί, αποτελεσματικοί ευπάτριδες που μας δείχνουν το
δρόμο της ευημερίας? Γιατί όπου κι αν πάω η Ελλάδα με πληγώνει, γι αυτό!
Π.Κ.Β.
13/05/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου