Ο
κόσμος εξακολουθεί να χάνεται και να πηδάει από τα μπαλκόνια.
Έχουμε δρόμο μέχρι να
ξανακερδίσουμε την ευημερία μας. Κοινό δρόμο, κακοτράχαλο και πολλή δουλειά για
να τον διαβούμε με ασφάλεια.
Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν,
γιατί εξακολουθούμε ν΄ ασχολούμαστε με τα trolls του πολιτικού μας βίου και με
την κάθε, καλά στοχευμένη στο θυμικό μας, προκλητική ή προσβλητική τους δήλωση.
Όσο ασχολούμαστε με τον κάθε τσιρίδα κοντοστούπη, ή
υπερμεγέθη υπερήλικα χυδαιολόγο, ή με την όποια γλωσσού μανταμίτσα και την κάθε
ξερόλα σουσουράδα, αυξάνουμε την δημοτικότητά τους (και η αρνητική δημοτικότητα
μετράει γι' αυτούς) και την τηλεθέαση, ή ακροαματικότητα στα κανάλια και στα
ραδιόφωνα που φιλοξενούν τις ποταπές υπάρξεις τους.
Ας
πούμε ένα βροντερό ΟΧΙ στην ενασχόληση με εκείνους που με την τρελλάρα τους
γεμίζουν τις κοιλάρες τους, αδειάζοντας τις τσέπες μας!
Ας
κατανοήσουμε, επιτέλους, ότι εμείς κάναμε δημόσιο προβεβλημένο πρόσωπο το κάθε
τσόλι της πολιτικής! Επιτέλους, ας σταματήσουμε εδώ! Ως εδώ και μη παρέκει!
Σημ: Το κέικ λεμόνι-σοκολάτα και το ραβανί, για να σας καλοπιάσω, μπας και ξεκολλήσετε από τη μανία με την αναπαραγωγή των δηλώσεων εκείνων που αγαπάτε να μισείτε.
Σημ: Το κέικ λεμόνι-σοκολάτα και το ραβανί, για να σας καλοπιάσω, μπας και ξεκολλήσετε από τη μανία με την αναπαραγωγή των δηλώσεων εκείνων που αγαπάτε να μισείτε.
Π.Κ.Β. 28/02/2015
Κείμενο
και φωτογραφίες © Πέγκυ Βάβαλη_2015