Η Ελλάδα, φτώχυνε, Διομήδη μου!

Την περσινή, 37^η καλησπέρα μου (*), καλέ μου φίλε, εν ψυχρώ δολοφονημένε, την έκλεινα λέγοντάς σου «Και του χρόνου, Διομήδη.»

Σήμερα, απόψε, είναι ακριβώς ένα χρόνο μετά. Είναι η 38^η καλησπέρα μου, από ‘δώ στην διάσταση που βρίσκεσαι. Διομήδη μου, φέτο, η κυρία που έχει καταλάβει το Υπουργείο Παιδείας και δια Βίου Μάθησης –  τώρα δεν το λένε Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, αλλά, όπως και να το λένε, εξακολουθεί να είναι βαριά άρρωστη η Παιδεία στην Ελλάδα – δήλωσε, αναιδέστατα,  ότι δεν θα καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο, στη μνήμη των νεκρών που, άλλοι τιμούμε κι άλλοι καπηλεύονται ασύστολα. Αυτή η αγέλαστη κυρία, με το πέτρινο πρόσωπο, δήλωσε πως δεν θα σας τιμήσει με την στεφανοφόρο παρουσία της, διότι «δεν έχει απολύτως κανένα νόημα να γίνονται καταθέσεις στεφάνων με τη συνοδεία είτε της αστυνομίας είτε των κομματικών υποστηρικτών» είπε, φοβούμενη πιθανότατα, ότι ούτε οι μπάτσοι της ενισχυμένης προσωπικής της φρουράς, ούτε τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, ούτε τα κομματόσκυλα θα είναι αρκετά και ικανά για να την προστατεύσουν από τη λαϊκή οργή, την οποία απαξιωτικά αποκαλεί «εκτός δημοκρατικών ορίων ενέργειες δυναμικών μειοψηφιών».

Μέσα στους δώδεκα μήνες που μεσολάβησαν από τη προηγούμενη επικοινωνία μας, αιώνια έφηβέ μου φίλε, η Δημοκρατία, για την οποία θυσιάστηκες στο Κράτος που σε δολοφόνησε, βιάζεται ασύστολα και ασταμάτητα από τους κυβερνώντες και τους αγοραίους εταίρους τους.
Το Σύνταγμα της χώρας μας, κατακρεουργημένο ήδη από προηγούμενους ξεδιάντροπους αρχηγούς κομμάτων (αδυνατώ να τους αποκαλέσω πολιτικούς), παραβιάζεται νομιμοφανώς και ανερυθρίαστα, προς εξυπηρέτησιν αλλοτρίων και σκοτεινών συμφερόντων. Το Κράτος ξεζουμίζει και τρομοκρατεί τον πολίτη, με τη βοήθεια των ΜΜΕ. Οι μπάτσοι της Χούντας, φαντάζουν καλοί Σαμαρείτες μπροστά στους σημερινούς λυσσαλέους ρόμποκοπ με τα όπλα, τα χημικά, τα δακρυγόνα, τα σιδηρά παραπετάσματα και τους εγκληματικούς εκτοξευτήρες νερού. Όσο για τη δημοσιογραφία, έχει καταντήσει νούμερα πωλήσεων εντύπων και ποσοστά ακροαματικότητας και διαδικτυακής επισκεψιμότητας. Το, δε, βουλευτικό αξίωμα έχει εκπέσει σε ασκήσεις κομματικής πειθαρχίας και είσπραξη βολευτικής αποζημίωσης και εξόδων παράστασης.

Η Ελλάδα, φτώχυνε, Διομήδη μου! Δεν νομίζω ότι θα πτωχεύσει, γιατί δεν θα το επιτρέψουμε οι σαν κι εμάς, που αυξανόμαστε, μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, αλλά φ τ ώ χ υ ν ε, από τη μια στιγμή στην άλλη! Ανέχεια, φτώχεια, ανεργία καλπάζουσα, άστεγοι, άσιτοι άνθρωποι, παντού. Φτωχύναμε ηθικά. Εκπέσαμε ηθικά σαν κοινωνία. Καταντήσαμε να διαθέτουμε ξεδιάντροπους κυβερνητικούς σχηματισμούς κι εχθρικούς κρατικούς μηχανισμούς, που εμείς τους δώσαμε την εξουσία, αρχικά ελπίζοντας και στη συνέχεια, είτε αδιαφορώντας, ή ανεχόμενοι, ή αποκαρδιωμένοι, ή απαθείς. Στο μεταξύ, όλα αυτά τα χρόνια, οι ημέτεροι, ευνοούμενοι και οι ρουσφετολόγοι ξεκοκάλιζαν τον κρατικό κουρβανά, ενώ εμείς κοιμώμασταν. Δεν μας είχαν ρίξει υπνωτικό στο κρασί. Αυτό που πονάει είναι ότι είχαμε επιλέξει να κοιμόμαστε και νομίζαμε ότι ήταν, ο ύπνος μας του δικαίου. Ξυπνώντας πρόσφατα, συνειδητοποιήσαμε ότι κοιμώμασταν τον ύπνο του εκούσια και κατάφωρα αδικημένου.

Τα καλά νέα, είναι ότι ξυπνήσαμε, Διομηδάκι μου. Ένας-ένας και ομάδες-ομάδες, ξυπνάμε. Τα κακά νέα είναι ότι σήμερα το κράτος αντιμετωπίζει τους «αντιφρονούντας» – που είναι η πλειονότητα των πολιτών, ανεξάρτητα από την κοινωνικο-οικονομική και την ακαδημαϊκή τους ταυτότητα –  πολύ βαρβαρότερα απ’ ό,τι οι τότε πραξικοπηματίες συνταγματάρχες. Το πικρό αστείο, είναι ότι και οι τότε καταπατητές της Εξουσίας και οι τωρινοί, αυτοχρίζονται «Εθνοσωτήρες» και «Πατριδολάτρεις».

Η αυριανή, θα είναι μια δύσκολη και αποφασιστική για τα περεταίρω ημέρα, Διομήδη μου. Έχουν αγριέψει τα πράματα. Ανισορροπία επικρατεί. Οι σημερινοί κυβερνώντες είναι καταφοβισμένοι. Πανικοβλημένοι είναι. Όσο περισσότερο φοβούνται τη λαϊκή αντίδραση και το μένος των «δανειστών» τους, τόσο επικινδυνότεροι, εχθρικότεροι και επιθετικότεροι γίνονται και τόσο αυξάνεται η παράνοια που τους έχει καταλάβει.

Βοήθα, από κει που βρίσκεσαι, Φίλε μου Αγνέ, να είναι η αυριανή μέρα, η πρώτη μέρα της Ειρηνικής Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, της Ευνομίας, της Ισονομίας και της Ευημερίας στην Ελλάδα.

Σ’ ευχαριστώ, Διομήδη.

Του χρόνου, θα έχω καλά νέα να σου μεταφέρω. Στο υπόσχομαι.

ΠΚΒ 16/11/2011

(*) http://papala-peggy.blogspot.com/2010/11/37.html#more

© Πέγκυ Καρατζοπούλου-Βάβαλη_16-11-2011