ΑΚΟΥΩ ΦΩΝΕΣ…

Η Jeanne d’ Arc άκουγε φωνές. Εγώ, ακούω φωνές, βλέπω εικόνες και βάζω τις φωνές. Έκλεισε ο λαιμός μου, αλλά συνεχίζω μ’ ένα βαθύ, βραχνό ηχόχρωμα, να λέω τα ίδια και τα ίδια για να τ’ ακούω, πρώτα εγώ και στη συνέχεια όποιος ακούει, μήπως και αφυπνισθούμε από τον λήθαργο του αδικοκατατρεγμένου και όχι από τον ύπνο του δικαίου.   

Βλέπω το σαρκοβόρο τέρας της Παγκοσμιοποίησης να μου δείχνει τα κοφτερά του δόντια μέσα από την «συμφωνία» TIPP. Βλέπω εκατομμύρια Ευρωπαίων συμπολιτών μου να διαμαρτύρονται και να υπογράφουν ενάντια στην Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP).

Βλέπω άσχετους τύπους να γίνονται βουλευτές του Ελληνικού και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και να νομοθετούν εις βάρος μου και υπέρ της παραφουσκωμένης τσέπης τους.

Βλέπω, τους ίδιους άσχετους κι ακριβοπληρωμένους από το υστέρημά μου, τύπους να γίνονται υπουργοί της Ελληνικής Κυβέρνησης και να αυτοχρίζονται μεταρρυθμιστές εις βάρος της Παιδείας, της Υγείας, του Πολιτισμού, της Εθνικής Άμυνας, της Εξωτερικής Πολιτικής, του Μεταναστευτικού-Προσφυγικού Θέματος και όλων των Ζωτικών Τομέων της χώρας μου, με θύμα την ίδια μου τη Χώρα, με εξιλαστήριο θύμα τον Ιδιωτικό Τομέα και την Ιδιωτική μου Περιουσία και με το Παρόν και το Μέλλον της Κοινωνίας στο Εκτελεστικό Απόσπασμα.

Ακούω, εδώ και πολλά χρόνια, «πολιτικούς», που έχουν εξευτελίσει την έννοια και την χρησιμότητα της Πολιτικής, να ψεύδονται ασύστολα, υπέρ της ψηφοληστείας για την εξυπηρέτηση της διαπλοκής, διεθνούς και ντόπιας. 

Ακούω, τον ίδιο απαράδεκτο θίασο λαοπλάνων, να επαίρεται για ανύπαρκτα, όσο και άχρηστα, πρωτογενή πλεονάσματα επί εικονικών οικονομικών πραγματικοτήτων, να με επαινεί για τις «θυσίες» που κάνω για πάρτη τους, αποκαλώντας «θυσία» την ανερυθρίαστη και συνεχόμενη ληστεία της κεκτημένης ευημερίας μου, στην οποία, αμετάκλητα, δεν συναινώ.

Ακούω τους συμπολίτες μου να αναμασούν, σαν μαγεμένοι, τα ανυπόστατα επιχειρήματα της κομματοκρατίας, που αποκαλούμε Πολιτική Ηγεσία της Ελλάδας και βλέπω την Δημοκρατική Πλειοψηφία του Εκλογικού μας Συστήματος, να με συμπαρασύρει στον όλεθρο, παρά τη θέλησή μου.

Βλέπω τους συμπολίτες μου, από τότε που απέκτησα δικαίωμα και υποχρέωση ψήφου, να ψηφίζουν τους ίδιους ψηφοκλέφτες, ξανά και ξανά, παρά τις αυτό-αντικρουόμενες και αυτό-αναιρούμενες ξεδιάντροπες προεκλογικές και προγραμματικές τους υποσχέσεις. Ψηφίζουν εκείνους που τους κατέστρεψαν και τους ξεπούλησαν, κατά την όποια προηγούμενη Κυβερνητική Θητεία,  για να διώξουν τους όποιους κυβερνώντες, οι οποίοι τους κορόιδεψαν ότι θα τους έσωζαν και τους ξανακατέστρεψαν, ώστε να έρθουν να τους σώσουν οι προηγούμενοι σφετεριστές της γυάλας με το μέλι που ονομάζουν Εξουσία.

Βλέπω τους ίδιους, που καταστρατηγούν το Σύνταγμα της Ελλάδας, παρανομώντας απροκάλυπτα και νομοθετώντας παράνομα, να μιλούν για τήρηση των Νόμων μονάχα όταν με καλούν και με ξανακαλούν να πληρώνω για την διάσωση των Τραπεζών των εγχώριων και εξωχώριων τραπεζιτών, στραγγίζοντας το αίμα μου και ξεπουλώντας την περιουσία μου σε μαφιόζικα funds για πενταροδεκάρες.

Βλέπω αξιοπρεπείς συμπολίτες μου να προμηθεύονται τα αναγκαία για την επιβίωσή τους από κάδους απορριμμάτων, ενώ παρατηρώ ότι θεωρείται φυσιολογικό να αλληλοενημερωνόμαστε για τα σημεία παροχής δωρεάν γευμάτων και στέγης σε άσιτους και άστεγους, λες και είχαμε στην Ελλάδα άστεγους και άσιτους συμπολίτες πριν την παράδοση, άνευ όρων, της Ελλάδας στα συμφέροντα των Αγορών.

Ακούω και βλέπω να διαφημίζονται στα ΜΜΕ μόνον Τράπεζες και πάροχοι Ενέργειας και Επικοινωνιών. Κυρίως, όμως, οι Τραπεζικοί Οργανισμοί έχουν ξεσαλώσει στις διαφημιστικές καμπάνιες των νέων προϊόντων που προέκυψαν από τα capital controls, τα οποία capital controls έχουν πολλαπλασιάσει, με τεράστιο πολλαπλασιαστή, τα έσοδα των ιδιοκτητών τους.

Ακούω ότι είναι σαράντα οι νεκροί κι ένας Θεός ξέρει πόσοι οι τραυματίες που θα μείνουν ανάπηροι, από την Πασχαλιάτικη εξόρμηση των συμπολιτών μας στην Ελληνική Επικράτεια των απαράδεκτων δρόμων, της παραπλανητικής και ελλιπούς σήμανσης, των κακοσυντηρημένων και πολυχρονισμένων οχημάτων, της ανύπαρκτης Οδικής Παιδείας.

Βλέπω, χωρίς να μου τη δείχνουν τα διεθνή και ντόπια ΜΜΕ και ακούω, χωρίς να την αναπαραγάγουν τα διεθνή και ντόπια ΜΜΕ, την συγκλονιστική εξέγερση των Γάλλων πολιτών, NUIT DEBOUT, η οποία έχει ξεσηκώσει πολλές Ευρωπαϊκές Πόλεις και καμιά Ελληνική.

Κοιτάζω τον καταγάλανο ουρανό και βλέπω αερομαχίες και πολεμικές αναχαιτίσεις διεκδικητών ξένων πατρίδων να τον μολύνουν.

Αγναντεύω το απέραντο της θάλασσας και βλέπω παιδικά μάτια να με κοιτούν, με επιθανάτια απορία και χέρια ν’ απλώνονται προς το μέρος μου, χωρίς να με φτάνουν κι ύστερα να χάνονται στο απέραντο γαλάζιο.

Ακούω φωνές, βλέπω εικόνες και φωνάζω, με όση φωνή μου έχει απομείνει, το Δίκιο του Ανθρώπου.

ΠΚΒ_ 05-05-2016

Κείμενο ©Πέγκυ Βάβαλη_05-05-2016

Οι φωτογραφίες, με ευχαριστίες, προέρχονται από διάφορα ενημερωτικά sites.