Ο Ιανός κατέστρεψε τα πάντα στο διάβα του. Ας μη μιλάμε για «κλιματική αλλαγή». Αυτήν, εδώ και δεκαετίες, δεν την διαχειρίστηκαν για το καλό του πλανήτη και της Ανθρωπότητας τα ακόρεστα, μισάνθρωπα κέντρα αποφάσεων.
Βρισκόμαστε στο μάτι του κυκλώνα μιας απροσμέτρητης Κλιματικής, Υγειονομικής, Ανθρωπιστικής Κρίσης.
Καταστροφικά ακραία καιρικά φαινόμενα παντού στον πλανήτη. Νέοι ιοί εμφανίζονται ολοένα και προκαλούν εκατόμβες νεκρών. Ο Παγκόσμιος Οικονομικός Πόλεμος, με το κωδικό όνομα «Λιτότητα», καλά κρατεί, εξουθενώνοντας τους πολλούς και υπερπλουτίζοντας τους ελάχιστους. Η Ανθρώπινη Κοινωνία, «αποστασιοποιημένη», διαλυμένη και αποπροσανατολισμένη.
Φόβος και Τρόμος πάνω από τα κεφάλια μας, μέσα στα σπίτια μας, παντού.
Οι Κυβερνήσεις έχουν πάψει να κυβερνούν τις χώρες τους.
Οι «πολιτικοί» έχουν καταντήσει διεκδικητές της Εξουσίας και των απολαβών της.
Διαβάζω για τα «επιδόματα» που θα μοιραστούν στους πληγέντες. Αυτά που μοιράζονται, μετά από κάθε φωτιά και πλημμύρα, στους πληγέντες, αφήνοντας το πρόβλημα να μεγαλώνει, χωρίς σοβαρές, μακροπρόθεσμου σχεδιασμού δράσεις. Φιλοδωρήματα σε ανθρώπους κατεστραμμένους, τους οποίους ξεχνάει η Πολιτεία μόλις προκύψει η επόμενη συμφορά.
Ακούω συνεχώς μέτρα επί μέτρων πρόληψης του Covid-19. Εν των μεταξύ, από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα, δεν έχουν ούτε οι ΜΕΘ πολλαπλασιαστεί, ούτε το Σύστημα Υγείας έχει βελτιωθεί ανάλογα, ούτε καν, ο στόλος των λεωφορείων και των συρμών έχει αυξηθεί σύμφωνα με τα λαμβανόμενα μέτρα. Ο κόσμος σαρδελοποιείται στα ΜΜΜ, ενώ το Κράτος μεριμνά να επιβάλλει 150€ πρόστιμα στους συνωστισμένους μέσα κι έξω από τα ΜΜΜ για μη χρήση μάσκας.
Τα ρίχνουμε όλα στην «ατομική ευθύνη», που είναι υποχρέωση όλων μας και ξεχνούμε την «ατομική ευθύνη» εκείνων που ψηφίστηκαν, ή προσλήφθηκαν, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της Ευημερίας του κοινωνικού συνόλου.
Αναστέλλεται η λειτουργία των κλειστών κινηματογράφων, αλλά στα σχολεία, τα παιδιά κάθονται δίπλα-δίπλα, είτε σε ασφαλή κτίρια ή σε containers. Στα αεροπλάνα, το ίδιο.
Οι 65άρηδες – που οι περισσότεροι είναι εργαζόμενοι – να μην κυκλοφορούν και να μην χρησιμοποιούν τα ΜΜΜ, αλλά τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων, παλιών, παμπάλαιων και καινούργιων μένουν σταθερά στα ύψη.
Η Ανεργία, στα κατακόκκινα, βαίνει αυξανόμενη, αλλά οι φόροι, τα χαράτσια κι οι εισφορές σταθερά ψηλά και ρυθμιζόμενα, για να κοροϊδευόμαστε.
Έχω πολλά να πω, αλλά σταματώ εδώ.
Θλίψη βαθειά κι οργή για την κατάντια μας.
Πέγκυ Βάβαλη
© Πέγκυ Βάβαλη_2020
Φωτογραφίες δανεισμένες από το διαδίκτυο, με ευχαριστίες.
