Μου αρέσει η τήρηση των παραδόσεων και η σκυταλοδρομία τους, από γενιά σε γενιά. Την πήρα τη σκυτάλη, προφανώς από κάποια προγιαγιά και την πέρασα στα χέρια των παιδιών μου, απ' όταν ήταν μικρούλια. Φορούσαμε αστείες ποδίτσες και σκουφιά και ψήναμε κουλουράκια και μπισκοτάκια και γλυκάκια, χρησιμοποιώντας τις πιο χαριτωμένες φόρμες και παράγοντας απίστευτα σχεδιάκια! (Μέχρι χελωνονιντζάκι φόρμα για κέικ διαθέτουμε!!!).
Μια από τις παραδόσεις που τηρώ ευλαβικά και με μεγάλη χαρά, είναι το ψήσιμο της βασιλόπιτας. Δύο βασιλοπιτών, για την ακρίβεια: μια για το σπίτι και μια για τη δουλειά μας. Η ευλογία που φέρει η βασιλόπιτα, από τα χεράκια μου, στο σπίτι μου και στο γραφείο μου είναι η αληθινή, η δική μου, για τους αγαπημένους μου και για όλη την καινούρια χρονιά!
Έχουμε πορτοκαλιές και λεμονιές και μανταρινιές, στον κήπο. Χρησιμοποιώ τα προϊόντα του κήπου μου και τα αρωματικά φυτά από τις γλάστρες μου στο μάξιμουμ που επιτρέπουν οι συνταγές μου και οι εμπνεύσεις μου, οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, σε μεγάλο βαθμό βασίζονται στις μυρωδιές του κήπου μου.
Συνεχώς παραλλάσσω τις συνταγές μου, γιατί κάθε φορά που μαγειρεύω, ή ψήνω γλυκά, με οδηγεί η διάθεσή μου και τα υλικά που βρίσκονται στα ντουλάπια μου, στο ψυγείο μου και στο... χώμα!
Τις φετινές βασιλόπιτες, τις ονόμασα ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΜΕ ΑΡΩΜΑΤΑ ΕΣΠΕΡΙΔΟΕΙΔΩΝ. Η φίλη μου η Νάντια και μερικές ακόμα φίλες, μού ζήτησαν τη συνταγή, η οποία είναι η παρακάτω, στο περίπου, πάντα, καθώς δεν μετράω τίποτα στη ζωή μου με ακρίβεια σταγονόμετρου.
* Χυμός και ξύσμα από 2-3 πορτοκάλια και 4-5 μανταρίνια, δηλαδή, περίπου μιάμιση (1,5) μεγάλη κούπα του τσαγιού χυμός από τα εσπεριδοειδή.
* 4-5 αυγά. (Αν είναι μεγάλα, 4. Αν είναι μικρά, 5)
* 1 πακέτο κόκκινη φαρίνα (Αλεύρι που φουσκώνει μόνο του. Όλα ίδια είναι. Αγοράστε το πιο φτηνό... μην ξεχνάμε και την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει, οι πολίτες, εξ αιτίας των κομματικών μας επιλογών...)
* μιάμιση (1.5) με δύο (2) μεγάλες κούπες του τσαγιού ζάχαρη
* 1 πακέτο βιτάμ, ή άλλη μαργαρίνη, ή φρέσκο βούτυρο, ή μιάμιση μεγάλη κούπα βούτυρο γάλακτος, ή καλαμποκέλαιο, ή συνδυασμός όλων των παραπάνω
* Αν θέλετε, βάζετε και ένα μικρό φλυτζανάκι του καφέ τσίπουρο, ή βότκα, ή ούζο, ή ουίσκι
* 20-30 ασπρισμένα αμύγδαλα, ή φιστίκια Αιγίνης για το στόλισμα, ή περισσότερα, αν θέλετε να μεγαλουργήσετε διακοσμητικά!
Χτυπάμε πρώτα το βούτυρο, προσθέτουμε, χτυπώντας πάντα, τη ζάχαρη, τα αυγά, τον χυμό το ξύσμα, το ποτό και τέλος το αλεύρι (όλα τα υλικά τα προσθέτουμε σταδιακά και λίγο-λίγο, χτυπώντας με το μίξερ ή με μια ξύλινη κουτάλα. Ειδικά στα πρώτα στάδια (βούτυρο-ζάχαρη-αυγά), καλό είναι να τα χτυπήσουμε τόσο τα υλικά, ώστε να γίνουν κάτασπρα και να φουσκώσουν). Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε ένα μεγαλούτσικο ταψί (νομίζω το δικό μου είναι 30 εκατοστών διαμέτρου), βάζουμε τη ζύμη στο ταψί και γράφουμε με τους ξηρούς καρπούς τη χρονιά, στολίζοντας κατά το ταλέντο μας! Ψήνουμε σε μέτριο προθερμασμένο φούρνο (πάνω-κάτω πλάκα, ή αερόθερμο), για περίπου 45-50 λεπτά, ή όσο πάρει για να φουσκώσει και να γίνει αυτό το ωραίο καφέ-χρυσαφί χρώμα. Τοποθετούμε το ταψί στη μέση του φούρνου.
Εννοείται, ότι έχουμε τυλίξει σε αλουμινόχαρτο ένα νόμισμα, το οποίο τοποθετούμε μέσα στη ζύμη, χαμηλά.
Εννοείται, επίσης, ότι αυτό το απλό γλυκό, είναι ένα νοστιμότατο χειμωνιάτικο κέικ. Συχνά, το κάνω με μικρά κομμάτια σοκολάτας μέσα στη ζύμη, συνήθως ανάμικτα: γάλακτος και bitter.
Κάπως έτσι τηρώ τις παραδόσεις, με τον δικό μου τρόπο, εύκολα! Με τον δικό μου απλό τρόπο, δημιουργώ τις δικές μας οικογενειακές παραδόσεις! Πολύ θα χαρώ να βλέπω τα εγγόνια μου να ψήνουν τη Βασιλόπιτα της γιαγιάς Πεγκούλας... όχι από καλλιγραφικά χειρόγραφη συνταγή, αλλά από το αρχαίο μου usb!!!
I did it my way, once more! (There is the right way, there is the wrong way and there is MY WAY!!!)
Καλή Χρονιά να έχουμε, ο δε Νοστράδαμος, ο Δουνουτούς και οι πρατρεχάμενοί τους, να πηδηχτούν από το παράθυρο!!!
Π.Κ.Β.
04/01/2011
© Peggy Carajopoulou-Vavali 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου