Απόσπασμα από το μυθιστόρημά μου ΚΙΤΡΙΝΟ ΦΟΡΕΜΑ ΣΟΥΕΝΤ.
Αφιερωμένο στα παιδιά της Μαθητικής Παρέλασης του ΟΧΙ και στους γονείς τους που, λίγο-πολύ, έζησαν
τις μαθητικές παρελάσεις της Χούντας της επταετίας… Καλή Πατρίδα, συμπατριώτες!
«….Μαζεύει την
εφημερίδα και μπαίνει στο γραφείο της Διευθύντριας, με το χαρακτηριστικό
περήφανο βήμα της. Κατάλοιπο του κλασικού μπαλέτου.
Πρώτη και καλύτερη στις σχολικές παρελάσεις. Ανεπανάληπτη στις καταθέσεις στεφάνων στα Ηρώα. Οι πιο ηλικιωμένοι από τους παρευρισκόμενους δάκρυζαν από τη συγκίνηση που τους προκαλούσε η νεαρή Ελληνίδα. Τα συναισθήματα που προκαλούμε στο περιβάλλον έχουν περάσει από την ψυχή μας. Είναι κομμάτια της ψυχής μας. Η μαθητική ψυχούλα της παλλόταν εκείνη την ώρα από ελληνική υπερηφάνεια, σεβασμό και δέος για τους ανθρώπους που ξεπέρασαν και προσπέρασαν τον εαυτό τους για να γίνουν ένα με τις ιδέες τους, καταργώντας το θάνατο μέσα από το θάνατο.
Στη μεγάλη σχολική παρέλαση, την έβαζαν από την πλευρά των επισήμων. Δηλαδή, έβλεπε, φάτσα-μούρη, Παπαδόπουλο, Παττακό, Ασλανίδη και την υπόλοιπη ανεκδιήγητη κουστωδία. Τους αγριοκοίταζε, ικανοποιώντας τα δημοκρατικά της πιστεύω, άξια κόρη των γονιών της... Σε μια άλλη χουντική παρέλαση, οι πιο μεγάλες, οι τελειόφοιτες σκέφτηκαν κάτι καλύτερο. Το πρότειναν στις μικρότερες. (Αυτή ήταν από τις μικρές). Να γυρίσουν τα κεφάλια τους από την άλλη, καθώς θα περνάνε μπροστά από την εξέδρα των επισήμων αποβρασμάτων. Η Αθηνά το ’κανε και το καταφχαριστήθηκε! Το σχολείο τους γλίτωσε τα τραβήγματα, γιατί, ευτυχώς για τη Διεύθυνση, τα περισσότερα κορίτσια, την τελευταία στιγμή φοβήθηκαν κι έστρεψαν την κεφαλή σαράντα πέντε μοίρες, σε επίσημο χαιρετισμό. Κι η Αθηνούλα, σαράντα πέντε μοίρες το έστρεψε το κεφαλάκι, από την αντίθετη πλευρά, όμως! Ούτε στη Γυάρο, ούτε στο Μακρονήσι την έστειλαν εξορία, μήτε στη Μπουμπουλίνας την κάλεσαν για μερικές τυπικές ερωτήσεις. Ούτε, καν στο γραφείο του Γυμνασιάρχη για επιπλήξεις! Η γυμνάστριά τους ήταν κρυφοαριστερή κι έτσι, η αποτυχημένη μικροανταρσία των κορασίδων, πέρασε απαρατήρητη από τη Διεύθυνση. Έγινε, βέβαια, κεντρικό θέμα συζήτησης στα διαλείμματα.»
Π.Κ.Β. 27/10/20011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου