Αυτό που δεν καταλαβαίνω,
αγαπητοί μου συμπολίτες, είναι η οργή σας, κατά της κυβέρνησης και των
αστυνομικών της δυνάμεων, για τους ξυλοδαρμούς, τα χημικά, τις προσαγωγές και
την βιαιότητα κατά των συνταξιούχων-διαδηλωτών.
Τώρα παρατηρείτε το πρόσωπο,
τις προθέσεις και τις δυνατότητες της 4ης Μνημονιακής Κυβέρνησης;
Τώρα αντιλαμβάνεστε ότι η
κυβέρνηση που μας πούλησε φύκια ελπίδας για μεταξωτές κορδέλες δίκαιας και
αποτελεσματικής διακυβέρνησης, είναι μια συνέχεια των ληστρικών μαριονετών της
παγκόσμιας κλεπτοκρατίας;
Δεν πουλάω ξερολισμό. Κι εγώ
ξεγελάστηκα τον Γενάρη του 2015. Δεν είχα και πολλές επιλογές. Οι προηγούμενοι
έφαγαν καλά, έφαγαν πολλά, τα έφαγαν μαζί, τα έβγαλαν και σε φορολογικούς
παραδείσους, ξεπούλησαν κρατική και ιδιωτική περιουσία, πτωχοποίησαν τους
έντιμους από εμάς και εκμαύλισαν την κοινωνία. Έχουμε υποχρέωση να τους
διώξουμε για να συνέλθουμε σαν λαός, σαν κοινωνία, σαν χώρα.
Οι ελπιδοκάπηλοι μας
ξεγέλασαν, άλλους ως ρομαντικούς, άλλους κάτω από την λογική του "το μη
χείρον, βέλτιστον". Ήταν βολικό, για την εξυπηρέτηση των σκοτεινών κέντρων
εξουσίας, να φύγουν οι αντιπαθητικοί και να αναλάβουν οι γλυκούληδες λαοφιλείς
να ολοκληρώσουν την εργολαβία και να παραδώσουν στ’ αφεντικά.
