ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΠΑΤΑΣΣΟΥΝ ΤΗΝ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ! (ΤΟ ΑΛΛΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΤΟ, ΤΟ ΞΕΧΑΣΑ…)

Μια σειρά πονηρών προτάσεων κάνουν οι άπληστες τράπεζες στην αχαρακτήριστη κυβέρνηση, με τον ξεκαρφωτικό χαρακτηρισμό «μέτρα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής». Θέλουν να μαζέψουν – με την βοήθεια της, με το αζημίωτο συνεργαζόμενης υπέρ των συμφερόντων τους, κυβέρνησης – όσο ρευστό απέμεινε στα χέρια των ιδιωτών, των ελευθέρων επαγγελματιών και των μικροεπιχειρηματιών. (Οι ίδιοι οι τραπεζίτες κι οι μεγαλοκαρχαρίες, τα πολλά τα έχουν βγάλει στο εξωτερικό από την αρχή της «οικονομικής κρίσης», βάσει της μακρο-οικονομικής αρχής “Take the money and run!”) 

Σκασίλα, του Πλανητάρχη, μεγάλη και δέκα παπαγάλοι!

Σκασίλα του μεγάλη και δέκα παπαγάλοι, του απερχομένου πλανητάρχη, για την Ελλάδα, πόσο μάλλον για το πολιτικό μέλλον του όποιου θεληματατζή πρωθυπουργίσκου.

Σκασίλα του μικρή και δέκα ποντικοί, του απερχομένου πλανητάρχη, για τα δεινά του Ελληνικού Λαού και για το προαποφασισμένο στα σκοτεινά κέντρα ισχύος τα οποία ανεβοκατεβάζουν στην εξουσία, τόσο τους προέδρους των Μεγάλων Δυνάμεων, όσο και των εξαρτημένων χωρών, ζοφερό τέλος των Ελλήνων Πολιτών.

Ως Pericles made in U.S.A. επιθυμεί να αποχαιρετίσει την Παγκόσμια Κοινότητα, απερχόμενος του αξιώματός του, με φόντο την Ακρόπολη των Αθηνών. Τον συμβολισμό της αρχαίας Αθήνας, της κοιτίδας του Πολιτισμού, της Πόλης της Αθηνάς, όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία, θέλησε να χρησιμοποιήσει για να περάσει στην Ιστορία η τελευταία πανηγυρική ομιλία του. Την Αθήνα του 4^ου π.Χ. Χρυσού Αιώνα του Περικλέους, επέλεξε ο απερχόμενος για το gran finale του, επισκεπτόμενος την δύστυχη Αθήνα του 21^ου μ.Χ. Αιώνα της Παγκοσμιοποιημένης Κλεπτοκρατίας.

Πάπαλα; (Μέρος Δεύτερο, έξι χρόνια μετά)

Αυτή η αλητεία με τις περικοπές των συντάξεων, είναι τόσο βαθειά χωμένη στον βούρκο της απάτης, που αποσυντονίζει το μυαλό.

Αυτή, η του κ*λου κοινωνική δικαιοσύνη αναδιανομής του πλούτου, δεν είναι τίποτ’ άλλο από αναδιανομή των προϊόντων της χυδαίας βουλιμικής διαπλοκής, μεταξύ των διαπλεκομένων, που κοντεύουν να σκάσουν από το «φάτε-φάτε!».

Βγαίνουν οι αριστεροφερετζοφόροι μνημονιακοί και μας λένε, πάντα αναιδέστατα, ως είθισται στην πολιτικό γίγνεσθαι αυτής της ακατάπαυστα κακοκυβερνούμενης χώρας, πως μειώνουν μόνον τις συντάξεις των «μεγαλοσυνταξιούχων». Όπου «μεγαλοσυνταξιούχος» νοείται ο λαμβάνων μικτή μηνιαία σύνταξη άνω των € 1.000, δηλαδή, ένα ποσό καθαρό, μεταξύ € 800 και € 700. Όπου ο «μεγαλοσυνταξιούχος» αν συνταξιοδοτήθηκε προμνημονιακά, ενδέχεται να εισέπραττε καθαρή μηνιαία σύνταξη άνω των € 3.000 επί 14 μήνες, βάσει των εισφορών εργαζομένου και εργοδότη. Όπου ο «μεγαλοσυνταξιούχος», προφανώς υπήρξε υψηλά αμειβόμενος εργαζόμενος, συνεπώς και υψηλά φορολογούμενος και προφανώς, ιδιοκτήτης κάποιου ή κάποιων «ακριβών» ακινήτων, τα οποία ανελλιπώς υφίστανται υψηλή φορολόγηση.

Ξεκαθαρίζω ότι αναφέρομαι στους εργαζόμενους και συνταξιούχους του Ιδιωτικού Τομέα, ο οποίος ταΐζει, εδώ και τόσες δεκαετίες, τον αχόρταγο και ανεξέλεγκτο μπαταχτσή Δημόσιο Τομέα.

Μειώνει, κάθε μνημονιακή κυβέρνηση τις συντάξεις και τις κοινωνικές παροχές, αφού έχουν, προηγουμένως καταληστέψει τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Αυξάνει, κάθε μνημονιακή κυβέρνηση την φορολογία, μαζί με την ανεργία, τις αυτοκτονίες απεγνωσμένων συμπολιτών μας, τα λουκέτα στις έντιμες επιχειρήσεις, την μετανάστευση των λαμπρών μυαλών των παιδιών μας, την φτώχεια, την πείνα, την δυστυχία. Μαζί με τα παραπάνω, κάθε μνημονιακή κυβέρνηση, αυξάνει αυτό που αποκαλούν «Δημόσιο Χρέος», ενώ πρόκειται για χρέη της ντόπιας διαπλοκής, συμπεριλαμβανομένης της κομματικής, προς την διεθνή διαπλοκή. Χρέη που δεν είναι Δημόσια! Χρέη που αφορούν τις μεταξύ διαπλεκομένων συναλλαγές, κρατικές, διακρατικές και ιδιωτικές.