ΠΕΡΙ ΕΞΩΓΗΙΝΩΝ, ΚΑΤΑ ΣΙΡΛΕΫ ΜΑΚΛΕΗΝ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ SAGE-ING WHILE AGE-ING (από κεφάλαιο 7)
by Shirley MacLaine
Μετάφραση Πέγκυ Βάβαλη


Είναι πολλές οι πραγματικότητες που ο Δυτικός μας Πολιτισμός δυσκολεύεται να αποδεχθεί. Η αντίληψή μας για τον κόσμο είναι υλιστική και μηχανιστική. Έχουμε επιβάλει στους εαυτούς μας την υποχρέωση και την προϋπόθεση της επιστημονικής απόδειξης για κάθε υπό διερεύνηση πραγματικότητα, πριν αποφασίσουμε να την αποδεχθούμε. Διαχωρίζουμε το πνευματικό από το φυσικό, δημιουργώντας ένα απύθμενο χάσμα ανάμεσά τους.


Αρνούμαστε να αποδεχθούμε την ύπαρξη αόρατων πραγματικοτήτων, οι οποίες ισχύουν κατά τον ίδιο τρόπο κι έχουν την ίδια δυναμική με τις απτές πραγματικότητες για τις οποίες χαιρόμαστε και καμαρώνουμε. Κατά την άποψή μου, η απουσία αποδείξεων δεν είναι η απόδειξη της απουσίας. Μάς είναι αδύνατον να διαχειριστούμε οποιοδήποτε φαινόμενο ξεπερνά το όριο της αποδεικτικότητας. Παρότι είμαι από αυτούς που ακούνε τα πάντα, αλλά προχωρούν με βάση τη δική τους αλήθεια, δεν καταχωρώ κάτι σαν αληθινό για μένα, πριν το περάσω από ενδελεχή αντικειμενική εξέταση. Όπως απεχθάνομαι τη στενοκεφαλιά στον οποιονδήποτε άνθρωπο, το ίδιο την απεχθάνομαι και στον εαυτό μου. Θαυμάζω απεριόριστα τη φαντασία, και, ναι, το πιστεύω ότι ο καθένας μας δημιουργεί τη δική του πραγματικότητα, πιθανότατα βάσει αυτών που χρειάζεται ο καθένας μας να διδαχθεί.

Έφτασε η ώρα να ανοίξουμε στην πραγματικότητα των άλλων διαστάσεων, καθώς και της εσωτερικής δύναμης την οποία, δυνητικά, διαθέτουμε όλοι. Πιστεύω πως είμαστε πολίτες ενός Κόσμου ευφυών πλασμάτων. Δεν είμαστε μόνοι, ούτε ποτέ υπήρξαμε μόνοι στον Κόσμο. Και, είναι βέβαιο ότι, σίγουρα, δεν αποτελούμε τα ανώτερα όντα ενός σύμπαντος για το οποίο συμβαίνει να γνωρίζουμε τόσο λίγα πράγματα. Στην πραγματικότητα, όπως δείχνουν οι καταστάσεις, ζούμε σ’ ένα σύμπαν το οποίο διαφέρει κατά πολύ από το σύμπαν στου οποίου την ύπαρξη έχουμε εκπαιδευθεί να πιστεύουμε.

Η ζωή μας, εδώ στη Γη, απειλείται σοβαρά, κι αυτό το νιώθουμε καθημερινά. Πώς θα εξελιχθεί, λοιπόν, το ταξίδι μας στο δικό μας μέλλον, αν δεν βοηθηθούμε από κάπου; Εάν αρχίσουμε να αμφισβητούμε και να υποπτευόμαστε την εγωιστική μας πεποίθηση ότι είμαστε το κέντρο της οικουμενικής ζωής στο σύμπαν, ίσως ανακαλύψουμε την ύπαρξη μιας συνδετικής αρχής, ενός δεσμού φροντίδας τον οποίο έχουμε, όχι μόνο μεταξύ μας στη Γη, αλλά και με οικουμενικά όντα, των οποίων την ύπαρξη αισθανόμαστε, αλλά, κατά κάποιον τρόπο, δεν μπορούμε να πιστοποιήσουμε. Η σοβαρή αντιμετώπιση αυτής της αλήθειας, μάς φοβίζει, όπως φαίνεται. Μια τέτοια θεώρηση, θα τράνταζε συθέμελα την πίστη μας στις θρησκείες μας και στους θεσμούς μας, ακόμα και αυτή την διανοητική μας υγεία θα κλόνιζε. Οπότε, το θέμα δεν αφορά στο να διαταράξουμε την πραγματικότητά μας, όσο στο να εξετάσουμε τον ΦΟΒΟ μας.

Γιατί, πραγματικά, φοβόμαστε; Γιατί νομίζουμε ότι η θεωρία των ουράνιων ταξιδιωτών είναι μια τρομακτική γελοιότητα; Εδώ στην Αμερική, ειδικά, ο φόβος και η αίσθηση του γελοίου είναι οι επικρατέστερες αντιδράσεις. Ενώ, τέτοιες αντιδράσεις δεν είναι τόσο προφανείς στη Ρωσία, στην Κίνα, στην Νότιο Αμερική και, προπάντων, στο Μεξικό. Θα ασχοληθώ με τις επισκέψεις αστρικών όντων σε άλλες χώρες αργότερα, αλλά, πρέπει να πω ότι μια από τις αιτίες, οι οποίες πιστεύω ότι είναι υπεύθυνες για τις παρωπιδικές μας πολιτικές, έχει να κάνει με την, πάσει θυσία, διατήρηση του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος. Τα καλά νέα είναι ότι πολλοί από τους ανθρώπους της μιλιταριστικής ιντελιγκέντσιας και των μυστικών υπηρεσιών, οι οποίοι είναι σήμερα σεβάσμιοι ηλικιωμένοι πολίτες, επανεξετάζουν τους όρκους μυστικότητας που είχαν δώσει στο παρελθόν. Κάποιοι αρχίζουν να αποκαλύπτουν και να κοινοποιούν τα επτασφράγιστα μυστικά που κρατούσαν καλοκρυμμένα κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, μέχρι σήμερα.

Οι περισσότεροι Αμερικανοί, έτσι κι αλλιώς, δεν πιστεύουν ότι η κυβέρνησή μας μάς λέει την αλήθεια για τα Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα. Ανεξάρτητα από τις όποιες συνέπειες, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε την αλήθεια, ώστε να μπορούμε να καθορίσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα συμμετάσχουμε στο δικό μας μέλλον μέσα σ’ έναν κόσμο που υποφέρει από τόση βία, χάος και δυσαρμονία. Είναι απαραίτητος ο διαφωτισμός μας σχετικά με την ζωή στον Κόσμο, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ορίσουμε το ρόλο και την συμπεριφορά μας με πλήρη γνώση της αλήθειας.

Έχουμε, εδώ και πολλά χρόνια, μπουχτίσει από τις θεωρίες συνωμοσίας, τους παράνομους οργανισμούς και τις «σκιώδεις κυβερνήσεις». Εδώ και πολύ καιρό, έχουμε νιώσει ότι λαμβάνει χώρα μια συστηματική συγκάλυψη των γεγονότων, η οποία στόχο έχει την άρνηση της παρουσίας εξωγήινων. Είναι, όμως, πολλοί οι άνθρωποι που έχουν βιώσει εμπειρίες οι οποίες καταμαρτυρούν μια διαφορετική πραγματικότητα.

Η παραπληροφόρηση είναι μια από τις διεστραμμένες μεθόδους που χρησιμοποιούνται αποπροσανατολιστικά, ώστε να αποτρέψουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από τους ανθρώπους που είχαν τέτοιες εμπειρίες. Οπότε, γίνεται αδύνατη η λήψη πληροφοριών από τους αυτόπτες, με αποτέλεσμα αυτοί οι άνθρωποι να οδηγούνται στην αμφιβολία των ίδιων των γεγονότων που βίωσαν, στην αμφισβήτηση, ακόμα και στην παραφροσύνη. Το ξέρω καλά αυτό το συναίσθημα, γιατί το γεγονός ότι εκφράζω δημόσια το ενδιαφέρον μου γι’ αυτά τα θέματα, έχει προκαλέσει σε πολύ κόσμο την εντύπωση ότι έχω παραφρονήσει. Σήμερα, όμως, η ζωτική περιέργεια γι’ αυτά τα θέματα έγινε, επί τέλους, υπόθεση των πολλών. Οπότε, μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης θεωρεί σκόπιμη και αναγκαία τη γελοιοποίηση των αυτοπτών μαρτύρων από τα μέσα επικοινωνίας. Η στρατιωτικές μυστικές υπηρεσίες έχουν χρησιμοποιήσει τα μέσα επικοινωνίας για να χαρακτηρίσουν τους ανθρώπους που ασχολούνται με την έρευνα για τα ΑΤΙΑ ως άτομα αναξιόπιστα, σαλεμένα και παρανοϊκά. Μ’ αυτόν τον τρόπο, γίνεται πολύ ευκολότερη η ακύρωση και ο παραμερισμός τους. Δεν ανήκω στα ποίμνια τω πιστών. Δεν διαθέτω τυφλή πίστη για τίποτα. Διαθέτω ευρύτητα σκέψης, ανοιχτό μυαλό. Ίσως και να παίζω κρυφτούλι με την υλική πραγματικότητα. Αλλά, κι η αλήθεια το ίδιο κάνει. Όσο περισσότερο την ψάχνουμε, τόσο καλύτερα μάς κρύβεται. Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η αλήθεια «κρύβεται» ακριβώς μπροστά στα μάτια μας, σε πλήρη θέαση.

Π.Κ.Β.

03/12/2010