Τρίτη, σήμερα, 8 του Φλεβάρη του μετά Χριστόν 2011ου έτους, βοήθειά μας! Το εννοώ. Βοήθειά μας, άλλο κακό να μη μάς εύρει, φτου σκουλικομυρμηγκότρυπα και όλα τα σχετικά ξόρκια! Χτες, είδα τον κ. Πάγκαλο και ανακατεύτηκα, ένα πράμα. Εδώ και δεκαετίες, οι ειδικοί ωρύονται και επιμένουν, να γίνει υποχρεωτική η δημοσιοποίηση, σε τακτά χρονικά διαστήματα, της κατάστασης της υγείας των ανθρώπων που ηγούνται Κρατών, μεγάλων Οργανισμών και Εταιρειών. Όλων εκείνων, δηλαδή, των οποίων οι αποφάσεις και οι δράσεις αφορούν μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες. Να αναρρωτηθώ γιατί δεν εφαρμόζεται αυτή η πρακτική, διεθνώς? Πάντως, στην Ελλάδα, ούτε κουβέντα περί της κατάστασης της υγείας των Κυβερνώντων και των διαφόρων Προέδρων και Συμβούλων σκέτων ή Διευθυνόντων! Θυμάσαι, αγαπητό μου ημερολόγιο, για πόσα χρόνια είχαμε για Πρωθυπουργό έναν άνθρωπο με βαριά αγγειακή νόσο και κρίσιμα προχωρημένη αρτηριοσκλήρυνση? Θυμάσαι, πόσες φορές έχουμε κυβερνηθεί και διοικηθεί παντιοτρόπως, από υπερήλικες? Γιατί οι δικοί μου γιαγιαδοπαππούδες δεν θεωρούνται ικανοί να διοικήσουν το ίδιο τους το σπίτι, ενώ άλλων παιδακίων οι πάπποι και οι πρόπαπποι κρίνονται ικανοί να διοικούν τεράστιους Οργανισμούς, ακόμα και Κράτη? Ε? Γιατί?
Εκτός των ορίων ηλικίας, τα οποία θα έπρεπε να τεθούν διεθνώς, παγκοσμιοποιούμενα και αυτά, όπως τόσα άλλα που ταλανίζουν τις ζωές μας, θα έπρεπε να ελέγχει η κοινωνία την κατάσταση της υγείας των εν λόγω ανθρώπων.
Πες μου, τώρα: σού μοιάζει για υγιής ο κ. Πάγκαλος? Αν ήταν μπαμπάς σου, δεν θα τον έτρεχες στους γιατρούς για εξετάσεις? Επίσης, οι συνάδελφοί του Υπουργοί, καθώς και ο Προϊστάμενός του, δεν σού φαίνονται να περνούν ένα συνεχές και αυξανόμενο στρες? Αυτό έχει πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, ενώ είναι γνωστό τοις πάσι ότι σε κατάσταση άγχους, όλοι οι γιατροί μάς συμβουλεύουν να μην παίρνουμε αποφάσεις και να απέχουμε από τις έντονες δραστηριότητες.
Από ενδιαφέρον τα λέω, για το καλό μας. Όλων μας το καλό και των παραπάνω κυρίων συμπεριλαμβανομένων. Επίσης, επειδή ανησυχώ, τα λέω αυτά. Ανησυχώ πάρα πολύ, γιατρέ μου!
Ευτυχώς, σήμερα έχει άλλη μια υπέροχη λιακάδα, οπότε, λέω να πάω κατά τον Εθνικό Κήπο να καθίσω στα παγκάκια του Ζαππείου και να κουβεντιάσω με τους σοφούς συνταξιούχους που λιάζονται και χαίρονται την όμορφη μέρα κι ας μην είναι βέβαιο ότι θα έχουν τα φάρμακά τους την άλλη εβδομάδα, ή ότι θα βρουν λεωφορείο να επιστρέψουν στο σπίτι, ή ότι θα έχουν να πληρώσουν το παραφουσκωμένο τιμoλόγιο της Δ.Ε.Η.. Για το πετρέλαιο θέρμανσης και για το σούπερ μάρκετ, δεν λέω. Ξέρεις!
Αυτά για την ώρα.
Π.Κ.Β.
08-02-2011
© Peggy Carajopoulou-Vavali 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου