Από την ημέρα που ο έσχατος της πολιτικής ζωής της
χώρας, γνωστός ως Τζέφρι και ΓΑΠ, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου ενάντια στη
χώρα μου, μέχρι σήμερα, διαβάζω στο διαδίκτυο επιστολές τις οποίες επώνυμοι και
συχνά αξιόλογοι άνθρωποι απευθύνουν στους φερόμενους ως Πρωθυπουργούς της
Ελλάδας. Επιστολές νουθεσίας, θυμού, απογοήτευσης. Επιστολές με στόχο να
συνεφέρουν, ακόμα και όταν είναι απειλητικές, τον αποδέκτη τους. Άδικος κόπος.
Χαμένα όμορφα διατυπωμένα λόγια. Δεν απευθύνεις
βαθειά ανθρώπινες επιστολές σε αγνώστου ταυτότητος τέρατα, που ούτε καν
ιπτάμενα δεν είναι, για το εφέ, για τον εντυπωσιασμό της αρένας.
Σερνάμενα, χαλαιλεόντια και βρωμερά ερπετά
τρομακτικής ικανότητας αυξομείωσης του μεγέθους τους. Αυτού του είδους τα
αγνώστου ταυτότητος τέρατα έχουν συγκεκριμένο προγραμματισμό για εκτέλεση
προμελετημένων εγκλημάτων. Δεν νουθετούνται τα τέρατα. Αντιμετωπίζονται ως
λερναίες ύδρες με την αποφασιστικότητα και τη γενναιότητα του Ηρακλή.
Φαινομενικά, το πολυκέφαλο τέρας ήταν αδύνατο να
θανατωθεί. Έκοβε ένα κεφάλι και ξεπετάγονταν δύο στη θέση του. Φαινομενικά ήταν
αήττητο. Αλλά, ο Ηρακλής της ρώμης, της
σοφίας και της γνώσης, εκπαιδευμένος από θεϊκούς δασκάλους στην πάλη, την
οπλασκία, το τόξο, τις επιστήμες και τη μουσική, δεν παγιδεύτηκε από το
φαινόμενο. Έδρασε με νοημοσύνη, γενναιότητα και ταχύτητα. Με τη βοήθεια του
ανηψιού του, του Ιόλαου, έκοβε τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας και έκαιγε τη βάση
τους. Η φωτιά της κάθαρσης και της αλήθειας ολοκλήρωνε το ηρωικό έργο του
σπαθιού.
Ο Ηρακλής εξόντωσε το τέρας, καταργώντας τον φόβο.
Δεν πίστεψε γι’ αληθινή την άγρια εικόνα που του έδειχναν τα μάτια του. Δεν
τρόμαξε από την πολλαπλασιαζόμενη μοχθηρία του τέρατος. Πώς, άλλωστε, να δεχθεί την ύπαρξη του
κακού εκείνος που είχε επιλέξει το δρόμο της Αρετής; Συνδυάζοντας άριστα τις
δυνάμεις και τις γνώσεις του και αξιοποιώντας την ανθρώπινη αλληλεγγύη,
εξόντωσε το δηλητηριώδες τέρας με τα εφτά, τα εννιά, ή τ’ αμέτρητα κεφάλια.
Η Λερναία Ύδρα αντλεί τη δύναμή της από το φόβο. Ο
φόβος γιγαντώνει το έρπον σώμα της και πολλαπλασιάζει τα άσχημα κεφάλια της. Ο
φόβος είναι η αιτία και η δικαιολογία της φαινομενικής παρουσίας της και ο πολλαπλασιαστής της, επίσης. Η Λερναία
Ύδρα δεν έχει ύπαρξη, ούτε υπόσταση δίχως τον φόβο.
Νομίζω πως φλυαρούμε, ακόμα και όταν διατυπώνουμε την
αγανάκτησή μας στους όποιους τερατώδεις και τραγελαφικούς κυβερνήτες και
κρατούντες. Η διατύπωση της λαϊκής απέχθειας προς κάθε ακατάλληλο, απ’ όπου κι
αν προέρχεται, έχει ήδη ολοκληρωθεί. Ο Ηρακλής δεν πιάνει κουβεντούλα, ούτε
καβγά με τα τέρατα που εμφανίζονται μπροστά του. Τα παρατηρεί, σκέφτεται,
ανασυντάσσει τις δυνάμεις του και τα εξοντώνει.
Π.Κ.Β.
29/11/2012
©Πέγκυ Βάβαλη_29-11-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου