ΤΑ ΣΠΙΡΤΑ, ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΣΚΑΡΠΙΝΙΑ ΚΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ

Σήμερα, γιορτή της Γης, γιορτή μεγάλη της Αγάπης και της Αλήθειας, που ασφυκτιούν κλεισμένες σε γυάλινες βιτρίνες καταστημάτων πασπαλισμένες με τόνους συνθετικής καρκινογόνας χρυσόσκονης. Λάμπουν, οι δυο υπέροχες ανθρώπινες ποιότητες, δια της καταναλωτικής απουσίας τους, διανύοντας το μαρτύριο των λαμπιονιών που αναβοσβήνουν τυλιγμένα ασφυκτικά γύρω τους.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ 2010

Εμένα με παραμυθιάζουν ότι φέτο θα έρθουν τα Χριστούγεννα, ξαφνικά, το άλλο Σάββατο. Σε μια βδομάδα. Εγώ, δεν τους πιστεύω, γιατί δεν είμαι και τόσο χαζή, δα!

Εγώ, πήγα στα μαγαζιά, στο κέντρο της Αθήνας και σε αρκετές συνοικίες γύρω από την Αθήνα, με πρώην εμπορική κίνηση και νυν ενοικιαστήρια, πωλητήρια και λουκέτα. Πήγα στα εμπορικά κέντρα, που τα λέμε και shopping malls, και πουθενά δεν είδα κόσμο να αγοράζει ούτε δώρα, ούτε τίποτα! Ούτε στις βιτρίνες δεν χαζεύει ο κόσμος, αυτές τις μέρες που τις λέμε Άγιες. Εγώ, φέτο, τις βρίσκω μαρτυρικές. Ακόμα και ο Άγιος Βασίλης, δηλαδή ο Santa Clauss της Coca Cola, είναι άνεργος φέτο! Το λέει η Τηλεόραση, στις διαφημίσεις, που είναι ένα από τα πιο ειλικρινή της προγράμματα. Και πολλοί φίλοι μου είναι άνεργοι, και οι φίλοι των παιδιών μου απολύθηκαν από τις δουλειές, στις οποίες είχαν πρόσφατα προσληφθεί, ξεκινώντας τις καριέρες τους.

ΟΙ ΠΡΙΓΚΙΠΕΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ

Εκείνος ο λύκος, ο βλαμμένος, ποτέ δεν με ενέπνευσε, κι ας λένε ό,τι θέλουν οι ψυχαναλυτές. Ηλίθιος, γκαντέμης και άχρηστος. Το πιο άκυρο κάστινγκ σε παραμύθι. Τέλος πάντων. Γενικά, στο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, που δεν είναι ούτε σε ένα σημείο του πολιτικά ορθό, ούτε συμπάθησα, ούτε ταυτίστηκα με κανέναν από τους χαρακτήρες. Απαράδεκτοι γονείς. Μουρόχαυλα υπάκουο το κοριτσάκι, για τον λύκο είπαμε, η γιαγιά, μια παμπόνηρη σκατόγρια και πεισματάρα, διότι θα μπορούσε να μένει κοντά στα παιδιά της κι έτσι, θα είχαμε γλυτώσει και το παραμύθι. Ο κυνηγός, αδιάφορος, άοσμος, ουδέτερος. Άνευρος, βρε παιδί μου. Κάθε φορά που μού έλεγε η γιαγιά, το παραμύθι, σκυλοβαριόμασταν αμφότερες. Ευτυχώς, επιλέγαμε την περιληπτική βερσιόν, έτσι πήγαινε η γιαγιά για ύπνο και μ’ άφηνε και μένα στην ησυχία μου. Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι η μόνη ηρωίδα παραμυθιού που γνωρίζω, την οποία δεν έχει γυρίσει να κοιτάξει άντρας. Ήταν κοντοστούπα, κακόγουστα ντυμένη, προσκολλημένη στη γιαγιά και στη μαμά της και θεληματατζού. Γεροντοκόρη έμεινε! Καλά να πάθει!

ΕΛΕΟΣ - Ευστράτιος Αργέντης εκ Χίου (1767 - 1798)

Ελέω Θεού οι βασιλιάδες κυβερνούσαν στα χρόνια εκείνα τα σκοτεινά. Ελέω Θεού έλεγε κι ο λαός και πίστευαν πως ο «δικός τους θεός» τους είχε ξεχωρίσει από τους κακούς, τους βάρβαρους, τους άπιστους, τους ξεγραμμένους. Ο «δικός τους θεός», ευλογούσε κι ευνοούσε τους «καλούς» κι ήταν ο σκληρός τιμωρός των «κακών». Α, πόσα εγκλήματα διαπράξαμε για αιώνες στ’ όνομά του! Α, πόσα εγκλήματα διαπράττουμε ακόμα στ’ όνομά του. Στ’ όνομα ενός εκδικητικού θεού, τιμωρού των «διαφορετικών» και «συγχωρού» των μεταμελημένων. Αυτό που φαίνεται δεν είναι απαραίτητα το αληθές-αλαθές. Αυτό που φαίνεται συχνά σκεπάζει αυτό που Είναι. Όποιος θέλει, βλέπει σήμερα.

ΠΕΡΙ ΕΞΩΓΗΙΝΩΝ, ΚΑΤΑ ΣΙΡΛΕΫ ΜΑΚΛΕΗΝ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ SAGE-ING WHILE AGE-ING (από κεφάλαιο 7)
by Shirley MacLaine
Μετάφραση Πέγκυ Βάβαλη


Είναι πολλές οι πραγματικότητες που ο Δυτικός μας Πολιτισμός δυσκολεύεται να αποδεχθεί. Η αντίληψή μας για τον κόσμο είναι υλιστική και μηχανιστική. Έχουμε επιβάλει στους εαυτούς μας την υποχρέωση και την προϋπόθεση της επιστημονικής απόδειξης για κάθε υπό διερεύνηση πραγματικότητα, πριν αποφασίσουμε να την αποδεχθούμε. Διαχωρίζουμε το πνευματικό από το φυσικό, δημιουργώντας ένα απύθμενο χάσμα ανάμεσά τους.

ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ ΒΟΣΚΟΙ, ΤΟ ΚΟΠΑΔΙ ΚΙ Ο ΓΚΡΕΜΟΣ

Επανάσταση του καναπέ. Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Οικονομικός. Εθισμός στο Διαδίκτυο. Εθνικά Χρέη. Επιτόκια. Τοκοχρεωλύσια. Διεθνής Δανεισμός. Επιτήρηση. Σπρεντς. Πτώση των δεικτών των Χρηματιστηρίων.

Υποκρισία. Υποκρισία. Υποκρισία.

Ανηθικότητα.